بازار؛ گروه ایران: «قاچاق در کشور ما به قانون تبدیل شده است.» این بخشی از گفته های امین مقدم عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران در اعتراض به افزایش سهمیه واردات ته لنجی است. وارداتی که طبق گفته های این فعال صنعت نساجی، باعث افت حدود ۲۰ درصدی تولید شده است.
در این میان فعالان صنعت پارچه و نساجی می‌گویند، فرسودگی ماشین‌آلات، مشکلات تامین مواد اولیه، به‌روز نبودن تکنولوژی تولید، عدم امکان ثبت سفارش و دریافت ارز کافی برای واردات تجهیزات، واردات بی‌رویه از مبادی ورودی، قاچاق پوشاک و منسوجات، عدم شفافیت و اتصال عناصر زنجیره ارزش و کمبود تقاضای موثر داخلی و خارجی همگی آنها را دچار بحران کرده است.
واردات ماهانه یک لنج معادل تولید یک کارخانه
داستان به اسفند ۱۴۰۳ برمی گردد. آن موقع بود که مصوبه واردات ته لنجی و ملوانی به تصویب رسید شده بود. بر اساس مصوبه دولت حقوق ورودی کالاهایی که در قالب ملوانی و ته لنجی وارد کشور می شوند ۵ درصد بوده و واردکنندگان این بخش می‌توانند بدون ثبت و سفارش واردات خود را بر با تکیه بر ارز آزاد انجام دهند. طبق اعلام اتاق بازرگانی تهران، میزان کل واردات از مسیر ته لنجی و استان بوشهر از حدود ۲ میلیارد دلار به نزدیک ۵ میلیارد دلار رسیده است.
امین مقدم عضو هیات مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران در اینباره به بازار می گوید: با وجود ممنوعیت واردات پوشاک شاهد واردات حدود ۲.۵ میلیارد دلار از این کالا به کشور در قالب ته لنجی هستیم. این چه ممنوعیت وارداتی است؟!
دولت مقدار واردات ته لنجی را از ۲.۵ میلیارد به ۶ میلیارد یعنی نزدیک به ۳۰۰ درصد افزایش داده است. جالب است که بدانید یک لنج می‌تواند در یک ماه ۶۰ تن پارچه وارد کشور کند که این میزان برابر با تولید ماهانه یک کارخانه داخلی است
او با اشاره به این نکته که واردات و قاچاق نسبت به سال های گذشته بیشتر شده است، برخی سیاست گذاری های غلط را مورد نقد قرار داد و گفت: دولت مقدار واردات ته لنجی را از ۲.۵ میلیارد به ۶ میلیارد یعنی نزدیک به ۳۰۰ درصد افزایش داده است. جالب است که بدانید یک لنج می‌تواند در یک ماه ۶۰ تن پارچه وارد کشور کند که این میزان برابر با تولید ماهانه یک کارخانه داخلی است. این موضوع نشان از حجم بالای واردات از طریق مسیرهای غیررسمی دارد.
قیمت کالای ایرانی ۷ الی ۱۰ درصد گران تر از خارجی
این عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه تولید پوشاک در کشور حدود ۲۰ الی ۲۵ درصد کاهش یافته است، افزود: قیمت تمام شده محصولات داخلی از قیمت تمام شده کالاهای وارداتی بین ۷ الی ۱۰ درصد بیشتر است. به همین دلیل است که مردم ترغیب می شوند که به جای استفاده از کالای داخلی به دنبال واردات باشند.
به گفته او، در زنجیره ارزش صنعت نساجی، پارچه مهم‌ترین بخش محسوب می‌شود، چراکه تولیدکننده داخلی مواد اولیه و توان تولید پارچه را دارد، اما در شرایطی که واردات بی‌رویه ادامه یابد، نه‌تنها تولید میانی، بلکه تولید محصول نهایی یعنی پوشاک نیز به شدت تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
تولید پوشاک در کشور حدود ۲۰ الی ۲۵ درصد کاهش یافته است، چرا که قیمت تمام شده پایین کالای وارداتی مردم را ترغیب کرده که به جای استفاده از کالای داخلی به دنبال کالای وارداتی و خارجی باشند
مقدم درباره چرایی افزایش قیمت تمام شده تولیدات ایرانی گفت: اولین دلیل به استهلاک بالای تجهیزات و ماشین آلات و فرسوده شده آنها برمی گردد. قطع برق و هزینه های متفرقه دیگر دلایل افزایش قیمت تمام شده تولید در ایران است. همه این عوامل باعث شده که ما قدرت رقابت خود را از دست داده و شاهد افزایش قاچاق به داخل کشور هستیم.
او در پاسخ به این سوال که آیا کاهش تقاضا و رکود می تواند دلیل اصلی افت تولید در کشور باشد، گفت: تقاضا در بازار وجود دارد. برآوردهای صورت گرفته نشان می دهد که گردش مالی صنعت نساجی ما ۲۰ میلیارد دلار است. باید تاکید کنم که واردات بی رویه و قاچاق عوامل اصلی این افت تولید در کشور هستند. این در حالی است که صنعت نساجی یک صنعت اشتغال زا در کشور محسوب می شود و افت تولید در آن یک زنگ خطر جدی است.
صادرات میلیون دلاری دربرابر واردات میلیارد دلاری
مقدم بیان این جمله که متاسفانه قاچاق در کشور ما به قانون تبدیل شده است، اظهار داشت: عدم نظارت کافی بر واردات ته لنجی و عدم پرداخت مالیات و عوارض توسط واردکنندگان است. این امر باعث می‌شود که تولیدکنندگان داخلی نتوانند به طور جدی با واردات غیرقانونی و ارزان قیمت رقابت کنند. این موضوع به طور مستقیم بر اقتصاد ملی و اشتغال زایی در داخل کشور تأثیرگذار است.
این عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران درباره صادرات صنعت نساجی نیز گفت: ما در این صنعت ۵۳۰ میلیون دلار صادرات داریم که از این مقدار حدود ۶۰ میلیون دلار آن پوشاک بوده و ۳۵۰ میلیون دلار آن فرش ماشینی است.
