جعبه آتش نشانی چیست؟ راهنمای کامل انواع و کاربردها

به گزارش بازار، در دنیای پرشتاب امروز و با گسترش شهرنشینی، ایمنی ساختمان‌ها و اماکن مختلف از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در میان انبوه تجهیزات ایمنی، جعبه آتش نشانی به عنوان یک ابزار حیاتی و خط مقدم در مقابله با حریق‌های احتمالی شناخته می‌شود. این محفظه‌های فلزی که در نقاط استراتژیک ساختمان‌ها نصب می‌شوند، حاوی ابزارهایی هستند که می‌توانند در لحظات اولیه بروز آتش سوزی، نقش تعیین‌کننده‌ای در کنترل و جلوگیری از گسترش آن ایفا کنند. درک صحیح از کارکرد، انواع، محتویات و نحوه استفاده از این تجهیزات، برای هر فردی که در محیط‌های مسکونی، تجاری یا صنعتی فعالیت می‌کند، ضروری است. این مقاله به تفصیل به این پرسش کلیدی می‌پردازد که جعبه آتش نشانی چیست و چگونه می‌توان از آن به بهترین نحو بهره برد.

جعبه آتش نشانی یا جعبه فایرباکس چیست؟

جعبه آتش نشانی که اغلب با نام فایرباکس شناخته می‌شود، یک محفظه محافظ است که به منظور نگهداری و دسترسی سریع به تجهیزات اولیه اطفاء حریق در ساختمان‌ها و اماکن مختلف طراحی شده است. این جعبه‌ها با هدف فراهم آوردن امکان واکنش سریع به آتش سوزی‌های کوچک و محدود، قبل از آنکه فرصت گسترش یابند، نصب می‌گردند. محتویات یک جعبه آتش نشانی معمولاً شامل شیلنگ‌های آتش نشانی، نازل، قرقره و شیرآلات مربوطه است که همگی به شبکه آب ساختمان متصل هستند.

جعبه کپسول آتش نشانی

جعبه کپسول آتش نشانی، محفظه‌ای است که به طور خاص برای نگهداری ایمن و منظم کپسول‌های آتش نشانی طراحی شده است. این جعبه‌ها با هدف محافظت از کپسول‌ها در برابر عوامل محیطی مانند نور خورشید، رطوبت و ضربات فیزیکی، و همچنین جلوگیری از دستکاری‌های غیرضروری، ساخته می‌شوند. با وجود شباهت ظاهری با جعبه آتش نشانی آبی، کارکرد و محتویات آن‌ها متفاوت است.

اهمیت نگهداری صحیح کپسول‌ها

نگهداری صحیح کپسول‌های آتش نشانی درون جعبه‌های مخصوص، عمر مفید آن‌ها را افزایش داده و اطمینان از عملکرد بهینه آن‌ها در لحظات حساس را تضمین می‌کند. کپسول‌ها باید در مکانی خشک، خنک و دور از تابش مستقیم نور خورشید و مواد شیمیایی خورنده نگهداری شوند. جعبه کپسول آتش نشانی این شرایط را فراهم می‌آورد و از این رو، نقش مهمی در حفظ آمادگی تجهیزات اطفاء حریق ایفا می‌کند.

تفاوت با فایرباکس‌های آبی

تفاوت اصلی جعبه کپسول آتش نشانی با فایرباکس‌های آبی در محتویات و منبع اطفاء حریق است. فایرباکس‌های آبی به شبکه آب ساختمان متصل بوده و از آب برای خاموش کردن آتش استفاده می‌کنند، در حالی که جعبه کپسول آتش نشانی صرفاً محفظه‌ای برای نگهداری کپسول‌های حاوی مواد شیمیایی خشک، فوم، CO۲ یا آب و گاز است. هر دو نوع جعبه مکمل یکدیگر در سیستم جامع ایمنی حریق هستند و هر یک برای انواع خاصی از آتش سوزی‌ها کاربرد دارند.

انواع جعبه آتش نشانی

جعبه آتش نشانی بر اساس فاکتورهای مختلفی از جمله نحوه نصب، جنس بدنه، و نوع شیلنگ و تجهیزات داخلی دسته‌بندی می‌شوند. این تنوع به طراحان و مهندسان اجازه می‌دهد تا متناسب با نیازهای خاص هر پروژه و استانداردهای ایمنی، بهترین گزینه را انتخاب کنند. درک این دسته‌بندی‌ها برای تصمیم‌گیری آگاهانه در هنگام خرید و نصب ضروری است.

دسته‌بندی بر اساس جنس و ظاهر

جعبه آتش نشانی از نظر جنس بدنه معمولاً از ورق‌های فولادی با پوشش رنگ الکترواستاتیک یا ورق استیل ساخته می‌شوند. مدل‌های استیل به دلیل مقاومت بالا در برابر خوردگی و ظاهر زیباتر، اغلب در فضاهای لوکس یا محیط‌هایی با رطوبت بالا مورد استفاده قرار می‌گیرند. مدل‌های فولادی رنگ شده نیز به دلیل استحکام و هزینه مناسب‌تر، کاربرد گسترده‌ای دارند. طراحی ظاهری نیز می‌تواند شامل تک کابین، دو کابین یا جعبه‌های دوقلو باشد که هر یک فضای متفاوتی برای نگهداری تجهیزات فراهم می‌کنند.

تقسیم‌بندی بر اساس نوع تجهیزات داخلی

علاوه بر جنس و ظاهر، جعبه آتش نشانی بر اساس نوع شیلنگ و سیستم آبرسانی داخلی نیز تقسیم می‌شوند. اصلی‌ترین انواع شامل جعبه‌های دارای شیلنگ هوزریلی، جعبه‌های دارای شیلنگ برزنتی و جعبه‌های مجهز به سیستم کف پاش هستند. هر یک از این سیستم‌ها مزایا و محدودیت‌های خاص خود را داشته و برای مقابله با کلاس‌های مختلف آتش سوزی یا در محیط‌های خاصی مناسب‌تر هستند. انتخاب صحیح نوع جعبه آتش نشانی از فروشگاه آکومد و سایر مراکز معتبر، تضمین کننده کارایی سیستم اطفاء حریق خواهد بود.

جعبه آتش نشانی روکار

جعبه آتش نشانی روکار، نوعی از فایرباکس است که بر روی سطح دیوار نصب می‌شود و به طور کامل از بیرون قابل مشاهده است. این مدل به دلیل سهولت در نصب و عدم نیاز به تخریب یا تغییرات ساختاری عمیق در دیوار، گزینه‌ای محبوب در بسیاری از ساختمان‌ها به شمار می‌آید. ظاهر این جعبه‌ها معمولاً با رنگ قرمز یا استیل مشخص می‌شود تا به راحتی قابل تشخیص باشند.

نصب جعبه آتش نشانی روکار به سادگی و با استفاده از پیچ و رولپلاک بر روی دیوار انجام می‌پذیرد. این ویژگی آن را برای ساختمان‌های موجود که امکان ایجاد فرورفتگی در دیوار برای نصب توکار وجود ندارد، ایده‌آل می‌سازد. از نظر ظاهری، این جعبه‌ها معمولاً دارای درب‌های شیشه‌ای یا فلزی هستند که محتویات داخلی را محافظت می‌کنند.

جعبه آتش نشانی توکار

جعبه آتش نشانی توکار، نوعی از فایرباکس است که در داخل دیوار نصب می‌شود به گونه‌ای که تنها درب آن از سطح دیوار بیرون می‌آید. این طراحی، ظاهری یکپارچه و مینیمال به فضا می‌بخشد و اغلب در ساختمان‌هایی با طراحی مدرن و لوکس ترجیح داده می‌شود. نصب این جعبه‌ها نیازمند برنامه‌ریزی دقیق در مراحل ساخت و ساز است.

هدف اصلی از طراحی جعبه آتش نشانی توکار، ادغام بی‌نقص آن با معماری داخلی ساختمان است. با قرار گرفتن بدنه جعبه در داخل دیوار، فضای کمتری اشغال شده و از برجستگی‌های ناخواسته جلوگیری می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود که جعبه آتش نشانی کمتر به چشم بیاید و با دکوراسیون داخلی هماهنگ‌تر باشد.

فایر باکس یا جعبه آتش نشانی با شیلنگ آتش نشانی هوزریلی

فایرباکس‌های مجهز به شیلنگ هوزریلی یکی از پرکاربردترین انواع جعبه آتش نشانی هستند که به دلیل سهولت استفاده و امکان کنترل بهتر جریان آب، در بسیاری از ساختمان‌های مسکونی، تجاری و اداری مورد استفاده قرار می‌گیرند. شیلنگ هوزریلی، شیلنگی از جنس لاستیک است که به صورت لوله ای تخت نمی‌شود و همیشه شکل گرد خود را حفظ می‌کند.

شیلنگ هوزریلی به دور یک قرقره مخصوص پیچیده شده است و با کشیدن شیلنگ به بیرون، به راحتی باز می‌شود. این شیلنگ به طور مستقیم به یک نازل متصل است که امکان تنظیم جریان آب از حالت پاشش غبارگونه تا جت پرفشار را فراهم می‌کند. ویژگی اصلی این سیستم این است که کاربر می‌تواند شیلنگ را حتی زمانی که آب در آن جریان دارد، به طور کامل باز یا جمع کند، بدون اینکه گره بخورد یا پیچ بخورد. این مکانیزم، امکان واکنش سریع و منعطف را در شرایط اضطراری فراهم می‌آورد.

فایر باکس یا جعبه آتش نشانی با شیلنگ آتش نشانی برزنتی

فایرباکس‌های مجهز به شیلنگ برزنتی یکی دیگر از انواع رایج جعبه آتش نشانی هستند که به دلیل قابلیت انتقال حجم بالای آب و مقاومت در برابر فشار زیاد، معمولاً در محیط‌های صنعتی، پارکینگ‌های بزرگ و ساختمان‌هایی با ریسک حریق بالا به کار می‌روند. شیلنگ‌های برزنتی از جنس الیاف مقاوم ساخته شده و پس از تخلیه آب، به صورت تخت در می‌آیند.

تفاوت شیلنگ برزنتی با هوزریل

تفاوت اصلی شیلنگ برزنتی با هوزریل در نحوه استفاده و میزان جریان آب است. شیلنگ‌های برزنتی برای استفاده نیاز به دو نفر دارند؛ یک نفر برای کنترل نازل و دیگری برای باز کردن و هدایت شیلنگ. همچنین، به دلیل قطر بیشتر، قابلیت انتقال حجم آب بسیار بالاتری دارند که برای اطفای حریق‌های گسترده‌تر مناسب است. این در حالی است که شیلنگ هوزریلی به راحتی توسط یک نفر قابل استفاده است و برای حریق‌های کوچک و متوسط طراحی شده است.

فایر باکس یا جعبه های آتش نشانی کف پاش

جعبه آتش نشانی کف پاش، نوع تخصصی از فایرباکس‌ها هستند که برای اطفای حریق‌های ناشی از مایعات قابل اشتعال (کلاس B) مانند نفت، بنزین و روغن‌ها طراحی شده‌اند. این سیستم‌ها به جای آب خالص، از مخلوط آب و فوم (کف) برای خاموش کردن آتش استفاده می‌کنند.

کاربرد جعبه آتش نشانی چیست؟

کاربرد اصلی جعبه آتش نشانی در اطفاء حریق‌های اولیه و جلوگیری از گسترش آن‌ها است. این تجهیزات به عنوان اولین خط دفاعی در برابر آتش عمل می‌کنند و به افراد حاضر در محل امکان می‌دهند تا پیش از رسیدن نیروهای آتش نشانی، اقدامات لازم را انجام دهند.

نقش در اطفای حریق اولیه

جعبه آتش نشانی ابزاری حیاتی برای اطفای حریق در مراحل اولیه است. زمانی که آتش سوزی تازه آغاز شده و هنوز ابعاد کوچکی دارد، استفاده صحیح و به موقع از شیلنگ آتش نشانی می‌تواند شعله‌ها را مهار کرده و از وارد آمدن خسارات گسترده جلوگیری کند. این اقدام سریع، فرصت ارزشمندی را برای تخلیه ایمن افراد و کاهش آسیب‌های مالی فراهم می‌آورد.

اهمیت در مجتمع‌های مسکونی و تجاری

در مجتمع‌های مسکونی پرجمعیت، مراکز تجاری، اداری و صنعتی، وجود جعبه آتش نشانی الزامی است. این اماکن به دلیل تعداد بالای افراد و حجم بالای مواد قابل اشتعال، در معرض خطر بیشتری قرار دارند. جعبه آتش نشانی امکان دسترسی فوری به آب را فراهم کرده و به ساکنان و کارکنان اجازه می‌دهند تا در صورت بروز حادثه، با آمادگی نسبی به مقابله با آن بپردازند. این سیستم‌ها جزء لاینفک هر طرح جامع ایمنی حریق محسوب می‌شوند.

روش استفاده از فایر باکس یا جعبه آتش نشانی

استفاده صحیح از جعبه آتش نشانی در لحظات اضطراری، نیازمند دانش و آگاهی از مراحل کار است. با اینکه این سیستم‌ها برای کاربری آسان طراحی شده‌اند، اما درک صحیح از نحوه فعال‌سازی و کنترل آن‌ها می‌تواند تفاوت بزرگی در اثربخشی عملیات ایجاد کند.

برای استفاده از جعبه آتش نشانی، ابتدا باید درب جعبه را باز کرد. سپس، شیلنگ را به طور کامل از قرقره خارج کرده و نازل را محکم در دست گرفت. در مرحله بعد، شیر فلکه اصلی آب را که معمولاً در کنار قرقره قرار دارد، باز می‌کنیم تا آب با فشار وارد شیلنگ شود. با هدایت نازل به سمت پایه شعله‌ها و با حفظ فاصله ایمن، می‌توانیم جریان آب را به صورت متمرکز یا اسپری پاشش کنیم. همواره باید به خاطر داشت که هدف، قطع اکسیژن و خنک کردن ماده سوختنی است.

استاندارد نصب جعبه آتش نشانی

نصب جعبه آتش نشانی باید بر اساس استانداردها و مقررات ملی و بین‌المللی انجام شود تا عملکرد بهینه و دسترسی آسان در مواقع اضطراری تضمین گردد. این استانداردها شامل مکان نصب، ارتفاع، و فاصله از سایر موانع است.

الزامات ملی و بین‌المللی

استانداردهای ملی ساختمان و سازمان آتش نشانی، دستورالعمل‌های دقیقی را برای نصب جعبه آتش نشانی ارائه می‌دهند. این الزامات معمولاً شامل نصب جعبه در مکان‌های قابل دسترس و مشخص مانند راهروها، پاگرد پله‌ها، ورودی‌ها و خروجی‌ها است. همچنین، باید فاصله مناسبی از منابع حرارتی و الکتریکی حفظ شود. استانداردهای بین‌المللی مانند NFPA (انجمن ملی حفاظت از آتش) نیز جزئیات فنی مربوط به فشار آب، دبی جریان و نوع اتصالات را مشخص می‌کنند.

ملاحظات فنی و دسترسی

ارتفاع نصب جعبه آتش نشانی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. معمولاً قسمت پایین جعبه باید در ارتفاعی بین ۷۰ تا ۹۰ سانتی‌متری از کف قرار گیرد تا دسترسی برای افراد با قد متفاوت آسان باشد. همچنین، درب جعبه نباید توسط موانع فیزیکی مسدود شود و باید امکان باز شدن کامل آن وجود داشته باشد. نصب نشانه‌های راهنما و نورپردازی مناسب در نزدیکی جعبه نیز به شناسایی سریع آن در شرایط اضطراری کمک می‌کند.

ابعاد جعبه آتش نشانی (فایر باکس)

ابعاد جعبه آتش نشانی (فایرباکس) بسته به نوع و محتویات آن‌ها متغیر است. این ابعاد باید به گونه‌ای باشد که تمامی تجهیزات به راحتی در داخل جعبه جای گرفته و در عین حال، جعبه فضای زیادی را اشغال نکند. طراحی ابعاد استاندارد به تولیدکنندگان و نصابان کمک می‌کند تا محصولاتی با کارایی بالا و ظاهری یکدست ارائه دهند.

ابعاد استاندارد و متغیرها

جعبه آتش نشانی معمولاً در ابعاد استانداردی تولید می‌شوند، اما این ابعاد می‌توانند بر اساس تعداد کابین (تک کابین یا دو کابین)، نوع شیلنگ (هوزریلی یا برزنتی) و وجود یا عدم وجود کپسول آتش نشانی متفاوت باشند. به عنوان مثال، یک جعبه تک کابین با شیلنگ هوزریلی ممکن است ابعادی در حدود ۷۰x۷۰x۱۵ سانتی‌متر داشته باشد، در حالی که یک جعبه دو کابین برای نگهداری شیلنگ و کپسول، ابعادی بزرگ‌تر مانند ۷۵x۱۰۰x۲۰ سانتی‌متر نیاز دارد.

هیدرانت جعبه آتش نشانی چیست؟

هیدرانت جعبه آتش نشانی، در واقع نقطه اتصال و تامین آب پرفشار برای شیلنگ‌های آتش نشانی درون فایرباکس است. این بخش، رابط میان شبکه اصلی آب ساختمان یا شبکه آب شهری با سیستم اطفاء حریق داخلی محسوب می‌شود و اطمینان از عملکرد صحیح آن برای تامین آب کافی حیاتی است.

نقش هیدرانت در تامین آب

هیدرانت در سیستم جعبه آتش نشانی، نقش یک شیر خروجی پرفشار را ایفا می‌کند. این شیر معمولاً از جنس برنج یا آلیاژهای مقاوم ساخته شده و به لوله‌های رایزر آتش نشانی متصل است. با باز کردن شیر هیدرانت، آب با فشار و دبی مورد نیاز وارد شیلنگ آتش نشانی می‌شود تا عملیات اطفاء حریق با قدرت کافی انجام پذیرد. طراحی و نصب صحیح هیدرانت، از افت فشار آب جلوگیری کرده و کارایی سیستم را تضمین می‌کند.

ارتباط با شبکه آب شهری

در بسیاری از ساختمان‌ها، هیدرانت جعبه آتش نشانی به طور مستقیم یا غیرمستقیم به شبکه آب شهری متصل است. این اتصال از طریق لوله‌کشی‌های مخصوص و با رعایت استانداردهای فشار و جریان آب انجام می‌شود. در برخی موارد، برای اطمینان از فشار کافی، از پمپ‌های آتش نشانی اختصاصی نیز استفاده می‌شود که آب را از مخازن ذخیره یا شبکه شهری با فشار بالا به هیدرانت‌ها و شیلنگ‌ها می‌رساند. این ارتباط قوی و مطمئن، از ارکان اصلی عملکرد موفق جعبه آتش نشانی است.

شبکه آب جعبه آتش نشانی (رایزر آتش نشانی)

شبکه آب جعبه آتش نشانی یا همان رایزر آتش نشانی، به سیستم لوله‌کشی عمودی اطلاق می‌شود که وظیفه تامین آب برای جعبه آتش نشانی در طبقات مختلف یک ساختمان را بر عهده دارد. این سیستم، ستون فقرات آبرسانی اطفاء حریق در ساختمان‌های چند طبقه و بلندمرتبه محسوب می‌شود.

سیستم آبرسانی مرکزی

رایزر آتش نشانی یک سیستم آبرسانی مرکزی است که از پمپ‌های آتش نشانی، مخازن ذخیره آب (در صورت نیاز) و لوله‌کشی‌های مقاوم در برابر فشار بالا تشکیل شده است. این سیستم آب را از منبع اصلی (مانند شبکه شهری یا مخزن) به صورت عمودی به تمامی طبقات هدایت می‌کند و در هر طبقه، انشعاباتی برای اتصال به جعبه آتش نشانی فراهم می‌آورد. طراحی و محاسبه دقیق این شبکه برای اطمینان از فشار و دبی آب کافی در دورترین نقطه از سیستم، بسیار مهم است.

اهمیت در ساختمان‌های بلند مرتبه

در ساختمان‌های بلند مرتبه، رایزر آتش نشانی از اهمیت حیاتی برخوردار است. بدون یک سیستم رایزر کارآمد، تامین آب کافی برای اطفای حریق در طبقات بالایی تقریباً غیرممکن خواهد بود. این سیستم‌ها به دو دسته اصلی رایزر خشک و رایزر تر تقسیم می‌شوند که هر یک کاربردهای خاص خود را دارند و انتخاب نوع مناسب به ارتفاع ساختمان و مقررات محلی بستگی دارد.

انواع سیستم شبکه آب آتش نشانی (رایزر آتش نشانی)

سیستم‌های شبکه آب آتش نشانی یا رایزرها، به طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: رایزر خشک، رایزر تر و سیستم‌های مرکب. هر یک از این سیستم‌ها دارای ویژگی‌ها، مزایا و محدودیت‌های خاص خود هستند و انتخاب آن‌ها بر اساس نوع ساختمان، ارتفاع، کاربری و استانداردهای ایمنی تعیین می‌شود.

رایزرهای خشک و تر

رایزر خشک سیستمی است که لوله‌های آن به طور معمول فاقد آب هستند و تنها در زمان بروز حریق، توسط پمپ‌های آتش نشانی سیار (خودروهای آتش نشانی) از طریق اتصالات مخصوص (Fire Department Connection) با آب پر می‌شوند. این سیستم معمولاً در ساختمان‌هایی که خطر یخ‌زدگی آب در لوله‌ها وجود دارد یا در پارکینگ‌ها و انبارهایی که نیاز به تامین دائمی آب نیست، استفاده می‌شود. رایزر تر سیستمی است که لوله‌های آن همواره پر از آب و تحت فشار هستند. این سیستم به محض باز شدن شیر جعبه آتش نشانی، آب را در اختیار قرار می‌دهد و برای اطفای حریق‌های اولیه بسیار سریع و کارآمد است. رایزرهای تر در اکثر ساختمان‌های مسکونی، تجاری و اداری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سیستم‌های مرکب و کاربرد آن‌ها

سیستم‌های مرکب (Combined Risers) ترکیبی از ویژگی‌های رایزر خشک و تر هستند. در این سیستم‌ها، لوله‌ها ممکن است به طور معمول پر از آب باشند، اما در صورت نیاز به فشار بیشتر، امکان اتصال به پمپ‌های آتش نشانی سیار نیز وجود دارد. این سیستم‌ها انعطاف‌پذیری بیشتری را ارائه می‌دهند و می‌توانند در ساختمان‌های بزرگ و پیچیده که نیاز به هر دو نوع پاسخ سریع و قابلیت تامین آب با دبی بالا دارند، به کار روند. انتخاب نوع رایزر باید توسط مهندسان متخصص و با در نظر گرفتن تمامی جنبه‌های ایمنی و مقررات صورت پذیرد.

سوالات متداول

تفاوت اصلی جعبه فایرباکس (با شیلنگ برزنتی) و جعبه فایر هوزریل (با شیلنگ لاستیکی) چیست؟

جعبه فایر هوزریل دارای شیلنگ لاستیکی با قطر کمتر است که همیشه گرد می‌ماند و توسط یک نفر به راحتی قابل استفاده است، مناسب برای حریق‌های کوچک و متوسط در محیط‌های مسکونی و اداری. در مقابل، جعبه فایرباکس با شیلنگ برزنتی، شیلنگی تخت‌شونده با قطر بالا دارد که برای استفاده نیاز به باز شدن کامل و معمولاً دو نفر دارد و برای اطفاء حریق‌های گسترده‌تر با دبی و فشار آب بیشتر در محیط‌های صنعتی و پارکینگ‌های بزرگ مناسب است.

آیا استفاده از جعبه آتش نشانی نیاز به آموزش تخصصی دارد؟

استفاده از جعبه فایر هوزریل به دلیل سهولت کاربری و مانورپذیری بالا، توسط افراد غیرمتخصص و عموم مردم با حداقل آموزش اولیه نیز امکان‌پذیر است. اما استفاده از جعبه آتش نشانی با شیلنگ برزنتی به دلیل نیاز به باز کردن کامل شیلنگ و کنترل دبی بالای آب، معمولاً توسط آتش‌نشانان آموزش دیده یا نیروهای امدادی توصیه می‌شود.

محتویات اصلی یک جعبه فایرباکس استاندارد شامل چه مواردی است؟

محتویات اصلی یک جعبه فایرباکس استاندارد شامل شیلنگ آتش نشانی (هوزریلی یا برزنتی)، قرقره نگهدارنده شیلنگ، شیر فلکه اصلی (شیر قطع و وصل جریان آب) و نازل پاشنده آب است. گاهی اوقات تجهیزات جانبی مانند کوپلینگ، آچار کوپلینگ یا حتی کپسول آتش نشانی کوچک نیز در آن قرار می‌گیرد.

تفاوت جعبه آتش نشانی روکار و توکار چیست و کدام یک بهتر است؟

جعبه آتش نشانی روکار بر روی سطح دیوار نصب شده و کاملاً قابل مشاهده است که نصب آن سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر است. جعبه آتش نشانی توکار در داخل دیوار نصب می‌شود و تنها درب آن نمایان است که ظاهری یکپارچه و زیباتر به فضا می‌بخشد اما نصب آن پیچیده‌تر است. انتخاب بین این دو بستگی به ملاحظات معماری، زیبایی‌شناختی، بودجه و امکانات ساختاری ساختمان دارد؛ هر دو نوع در صورت نصب صحیح، کارایی لازم را دارند.