به گزارش خبرنگار مهر، مرحوم آیت‌الله احمد مجتهدی تهرانی از برجسته‌ترین استادان اخلاق حوزه علمیه تهران بود که عمر خویش را وقف آموزش، تهذیب و تربیت اخلاقی طلاب و مردم کرد. او عالمی زاهد، فروتن و عمل‌گرا بود که میان فقاهت، معنویت و خدمت اجتماعی پیوند برقرار کرد.
در محله سرچشمه تهران زاده شد و پس از تحصیل نزد استادانی چون آیت‌الله بروجردی و آیت‌الله خوانساری، به مقام اجتهاد رسید. مدرسه علمیه مجتهدی به همت او به مرکزی فعال در آموزش و اخلاق بدل شد و درس‌های اخلاق صبح جمعه‌اش همواره با استقبال مردم و طلاب همراه بود.
در سخنانش همواره بر محبت، توکل، پرهیز از گناه و رعایت حق‌الناس تأکید داشت و عالمان دین را به رفتار مؤمنانه و دوری از ریا دعوت می‌کرد. این فقیه وارسته در ۲۳ دی ۱۳۸۶ دار فانی را وداع گفت و در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) به خاک سپرده شد.
وی در بخشی از یک سخنرانی با بیان اینکه در روز حساب، همه مردم با حسرت خواهند گفت: ای کاش خداوند نعمت و قدرت فراوان در اختیار ما قرار نمی‌داد؛ بلکه تنها به اندازه قوت روزانه، به ما روزی می‌بخشید تا امروز گرفتار حساب و بازخواست نمی‌شدیم.
وی افزود: بسیاری از انسان‌ها در دنیا از نداشتن امکانات و دارایی اندوهگین‌اند، در حالی که دارایی مایه گرفتاری است. کسی که چند خانه دارد و یکی از آنها را بی‌استفاده رها کرده، در برابر نیازمندی که حتی سرپناهی برای زندگی و ازدواج ندارد، مسئول است.
ایشان تأکید کرد: هر نعمتی در دنیا، حساب و مسئولیتی به‌همراه دارد. اگر انسان شب توانایی خوردن بهترین میوه‌ها را داشته باشد، اما همسایه فقیرش گرسنه سر بر بالین بگذارد، در پیشگاه خداوند گرفتار خواهد شد.
در ادامه این بخش از سخنرانی تقدیم مخاطبان می‌شود:
