حمایت از غزه نه یک انتخاب سیاسی، بلکه یک مسئولیت انسانی است

به گزارش خبرنگار مهر، نشست صدای غزه در خانه مادری با حضور فاطمه زهرا حرب (اهل غزه) و نویسنده حوزه مقاومت زهره یزدان پناه به همت نهضت پیشرفت بانوان در مجتمع شهردخت برگزار شد.

در این نشست زهرا حرب با بیان اینکه زندگی دنیا کوتاه است و ما همه مهمان این دنیا هستیم گفت: خوش به سعادت کسانی که با شهادت از این دنیا می‌روند. خداوند شهادت را برای افراد خاص انتخاب می‌کند. مادرم همیشه می‌گفت باید قوی باشی؛ ما برای این دنیا نیامده‌ایم. شهادت، پلی به سوی زندگی واقعی در آخرت است. حتی در میان هشت جنگی که در غزه شاهد بودیم، این نگاه را حفظ کردیم.

وی با اشاره به شرایط دشوار مردم غزه تأکید کرد: در این مسیر غصه و دلتنگی طبیعی است، اما باید یاد خدا و هدف را فراموش نکنیم. مهم این است که از این دنیا فقط اعمال نیک با خود ببریم؛ همان‌طور که مهمان خوب، تنها خاطره نیک از خود به‌جا می‌گذارد. این نشست، فرصتی برای شنیدن روایت‌های مستقیم مقاومت، ایثار و پایداری زنان غزه بود که با حضور جمعی از بانوان و مادران برگزار شد.

حرب با اشاره به حادثه شهادت ۲۳ نفر از اعضای خانواده و بستگان نزدیکش در حمله هوایی رژیم اشغالگر صهیونیستی ابراز کرد: روز حمله، خانواده و بستگان ما که از شمال غزه به رفح گریخته بودند، به خانه ما پناه آوردند. پدرم سه خانه ویلایی نزدیک به هم داشت و خانه‌های عمویم نیز کنار آن‌ها بود. تنها دو هفته پس از آغاز جنگ، خانه‌ها پر از آوارگان شد. اما در یک حمله، سه بمب آمریکایی به خانه ما اصابت کرد و در یک لحظه همه آنان به شهادت رسیدند.

این زن اهل غزه درباره این شهدا توضیح داد: مادرم، سه برادرم، خواهرانم، همسران و فرزندانشان، دایی و خانواده‌اش، عموی من و فرزندانش، و حتی زنی از بستگان که ۹ ماهه باردار بود، همگی در این حمله شهید شدند. در خانواده کوچک ما، کسی نمانده جز یک خواهر جانباز و برادری که سه فرزندش شهید شده‌اند.

وی با اشاره به روحیه مقاومت مردم غزه تصریح کرد: زنان غزه با وجود آنکه عزیزانشان در آغوششان به شهادت می‌رسند، این مصیبت را با تسلیم در برابر اراده خداوند و افتخار به جایگاه شهدا تحمل می‌کنند. همان‌طور که یکی از مادران شهید پس از شهادت فرزندش گفت: اللهم تقبل منا هذا القربان، این امانت تو بود.

حرب همچنین با یادآوری سخنان پدر شهیدش افزود: پدرم می‌گفت ما فلسطینی‌ها به این زمین نیامده‌ایم مگر برای شهادت و نباید خاک خود را ترک کنیم. یا در این سرزمین شهید می‌شویم یا آن را کامل از اشغال آزاد می‌کنیم.

وی با اشاره به جایگاه درخت زیتون در زندگی فلسطینی‌ها گفت: خانه‌های مردم غزه و سراسر فلسطین معمولاً یک درخت زیتون دارند. این درخت قدمتی به‌اندازه تاریخ سکونت این سرزمین دارد و نماد اصالت و تعلق ما به خاک فلسطین است. حتی اگر خانه ویران شود، مردم اصرار دارند آن درخت بماند. فصل برداشت زیتون بهترین روزهای زندگی ماست؛ همه خانواده زیر درخت جمع می‌شوند، میوه‌ها را می‌چینند، غذاهای محلی می‌خورند و این کار را بخشی از هویت خود می‌دانند. حتی در جنگ، زیتون معنای مقاومت دارد.

حرب در ادامه به روش‌های تربیت در غزه پرداخت و اظهار داشت: مادران غزه بچه‌ها را با دو ابزار پرورش می‌دهند: قرآن و خاطرات شهدا. از کودکی برایمان از مقام شهید می‌گفتند و ما را به آرزوی شهادت تشویق می‌کردند. پسر یا دختر فرق ندارد، همه یاد می‌گیرند که شهادت افتخار است. حتی دخترانی بودند که عملیات استشهادی انجام دادند.

وی نقش قرآن را در صبر و پایداری مردم محوری دانست و افزود: وقتی والدین و فرزندانمان را از دست می‌دهیم، این آیات قرآن است که به ما می‌گوید صبور باشید و به وعده بهشت امیدوار بمانید. این کتاب فقط برای میدان جنگ نیست، بلکه در همه لحظات زندگی از آشپزخانه تا کلاس درس به ما می‌آموزد که برای خدا زندگی کنیم.

او با بیان اینکه مردم فلسطین ۷۷ سال است در جنگ به سر می‌برند، خاطرنشان کرد: حتی اگر صد سال دیگر هم جنگ ادامه پیدا کند، آماده‌ایم تا خون عزیزان‌مان را بدهیم و اجازه ندهیم قبله اول مسلمانان به دست صهیونیست‌ها بیفتد.

سپس حرب به روایت لحظه شهادت بستگانش پرداخت و گفت: شبی قبل از حمله، خواهرم با همسرم تماس گرفت و وصیت کرد که بیشتر مراقب من باشد. صبح روز بعد، ساعت سه، خانه‌شان هدف سه بمب قرار گرفت و همه به شهادت رسیدند. وقتی خبر را شنیدم، فهرستی با بیست نام پشت‌سرهم از شهدا دیدم… و فهمیدم هیچ‌کس از آن خانه نمانده است.

در ادامه زهره یزدان پناه نویسنده حوزه مقاومت ابراز کرد: امروز در عصری زندگی می‌کنیم که هر دو جبهه حق و باطل با سرعتی بی‌سابقه تجربه می‌شوند. من از این وضعیت تعبیر به هجرت می‌کنم. در لبنان با فلسطینیانی دیدار داشتم که بسیاری از آن‌ها هرگز سرزمین خود را ندیده‌اند، اما وقتی از آن‌ها می‌پرسی اهل کجا هستند، با صلابت نام روستای خود را می‌گویند. این پایبندی به هویت، سرمایه‌ای ارزشمند است. برخلاف برخی از ما که با کمترین سختی زبان به شکایت می‌گشاییم، آن‌ها حتی در میان ویرانه‌ها و پس از از دست دادن همه‌چیز، می‌گویند: الحمدلله. برایشان قرآن نه کتابی روی طاقچه، بلکه برنامه‌ای عملی برای زندگی است؛ کتابی که به هویت و شخصیت آن‌ها معنا می‌بخشد.

وی افزود: بیش از هفتاد سال است که جمعیتشان کاهش یافته و زمین‌هایشان اشغال شده است. حتی پیش از آن، به بهانه رهایی از هولوکاست، یهودیان را به فلسطین آوردند تا با تشکیل رژیم صهیونیستی، غارت و کشتار را پایه‌ریزی کنند. این تاریخ پر از رنج و مقاومت، بخش مهمی از حافظه جمعی آنان شده است. آن‌هایی که امروز در برابر صهیونیسم ایستاده‌اند، همان شهدای فلسطینی‌اند که خون و جان خود را برای دفاع از سرزمینشان فدا کرده‌اند. بسیاری از این مادران می‌دانند آینده فرزندانشان روشن نیست؛ حتی ممکن است کودکشان شش ماه، پنج سال یا ده سال بیشتر عمر نکند. با این حال، فرزند می‌آورند تا نسل فلسطین از بین نرود. این تصمیم، نشان شجاعت و ایمان آن‌ها به آرمان آزادسازی سرزمین‌شان است.

حمایت از غزه نه یک انتخاب سیاسی، بلکه یک مسئولیت انسانی است

یزدان پناه اضافه کرد: بعضی از خانواده‌ها می‌توانستند به اردن یا مصر مهاجرت کنند، اما ماندند، چون هدفی بزرگ‌تر داشتند؛ می‌خواستند ذره‌ای از خاک فلسطین را از دست ندهند. حتی اگر فشار و محاصره بر آن‌ها زیاد شود، باز هم به خانه و زمین خود دل‌بسته‌اند. حضرت امام خمینی (ره) سال‌ها پیش اسرائیل را غده سرطانی خواند که باید از صفحه روزگار محو شود. در سخنرانی خرداد ۱۳۴۲، پانزده بار نام محمدرضا پهلوی را به نقد آوردند، اما بیش از آن، از اسرائیل سخن گفتند تا عمق خطر این رژیم را گوشزد کنند. ایشان موضعی صریح داشتند و می‌فرمودند هر کس طرف اسرائیل را بگیرد، در جبهه شیطان قرار دارد.

این نویسنده و پژوهشگر در ادامه ابراز کرد: بعد از آن، رهبر انقلاب بارها از مقاومت حمایت کرده‌اند. نمونه آن، سید حسن نصرالله است که با حضور میدانی خود در دفاع از غزه و قدس شریف، الگوی مجاهدان شد. یا یحیی سنوار که رهبر مقاومت غزه بود و مقام معظم رهبری از او به عنوان نماد شجاعت و شکست‌دهنده اسرائیل یاد کردند. همچنین، سرداران مقاومت همچون اسماعیل هنیه از اهل سنت که رهبر انقلاب به او نماز میت خواندند، نشان دادند مرز مقاومت فقط مذهبی نیست، بلکه آرمان انسانی و اسلامی است. در حالی که بسیاری از سران کشورهای اسلامی یا در بی‌تفاوتی به سر می‌برند یا در جبهه دشمن قرار دارند، جریان مقاومت ثابت کرده که می‌تواند امید ملت‌ها را زنده نگاه دارد.

وی با اشاره به کاروان صمود گفت: محاصره غزه تنها مشکل مردم آن نیست، بلکه جهان مقابل آنان ایستاده است از اروپا و آمریکا گرفته تا بسیاری از کشورهای آفریقایی و آسیایی، حتی غیرمسلمانان، از جمله مسیحیان و بودائیان، پا به میدان گذاشته‌اند. آن‌ها با خانواده و کودکان خود، برای شکستن حصر غزه به دریا زدند و سوار کشتی‌ها و قایق‌هایی شدند که هدفشان رساندن کمک غذایی و انسانی بود. برای این افراد، نژاد، مذهب یا ملیت اهمیتی ندارد؛ انگیزه، وجدان بیدار و فطرت پاک است. آن‌ها حاضرند جان خود و فرزندانشان را در راه شکستن محاصره بدهند، چون نمی‌توانند تحمل کنند که کودکان غزه از گرسنگی بمیرند. رهبر انقلاب همواره تأکید کرده‌اند که فلسطین، حق مردم فلسطین است و دفاع آنان در برابر اشغال و ویرانی مشروع می‌باشد. از همین رو، حمایت از مقاومت غزه و شخصیت‌هایی چون سید حسن نصرالله، نه یک انتخاب سیاسی، بلکه یک مسئولیت انسانی است.

این نویسنده در پایان خاطرنشان کرد: در مقابل، جای تأسف است که برخی چهره‌های مشهور و هنرمندان کشور ما، که سرمایه و شهرت خود را از مردم گرفته‌اند، در حساس‌ترین لحظات تاریخی سکوت می‌کنند و از اعتبار خود در دفاع از حق استفاده نمی‌کنند. وظیفه هنرمند حقیقت‌جو حمایت از مظلوم است، حتی اگر جنگ مستقیماً به کشورش مربوط نباشد.