این وضعیت فشار زیادی به قطعهسازان سنتی وارد کرده و در عین حال شرکتهای چینی پیشرو شدهاند.
در ایران اما قطعهسازی و خودروساز داخلی هنوز به مدلهای قدیمی وابستهاند؛ تحریم و محدودیت منابع باعث شده سرمایه و انگیزهای برای ورود به خودروهای برقی و تکنولوژی بالا وجود نداشته باشد.
در نتیجه، حتی اگر شرایط تغییر کند، ایران حداکثر میتواند صادرکننده قطعات کمارزش باشد، نه قطعات تعیینکننده خودروهای آینده.