به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه تهران ، سرپرست دانشگاه تهران و تعدادی از اعضای هیأت رئیسه این دانشگاه، روز شنبه ۳۰ فروردین ماه و در آستانه اردیبهشت که ماه گرامیداشت مقام استاد است، ضمن حضور در منزل دکتر حسین صفایی، استاد برجسته و پیشکسوت دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه با ایشان دیدار و گفتگو کرد.
در این دیدار، دکتر سید حسین حسینی؛ سرپرست دانشگاه تهران، ضمن یادآوری خاطرات و ذکر تلاش‌های برجسته استاد دکتر صفایی، ایشان را از چهره‌های ممتاز علمی و پژوهشی دانشگاه برشمرد و گفت: «حضور استادانی مانند استاد صفایی در دانشگاه در دوره‌های طولانی منشأ کارهای بزرگ بوده که به ارتقای علمی دانشگاه و اعتلای آن در همه ابعاد منجر شده و نقشی پایدار است که به سادگی فراموش‌شدنی نیست.»
حسینی، با اشاره به تحصیلات دقیق و عمیق استاد دکتر صفایی در ایران و فرانسه و احاطه ایشان در مسائل و جوانب مختلف حقوق و تحصیلات دینی و علمی ایشان در نظام سنتی آموزش، ایشان را از چهره‌های کم‌نظیر برشمردند که در دانشکده‌های مختلف دانشگاه، با تدریس، تعلیم دانشجویان و انجام پژوهش‌های مختلف، از خود باقیات صالحات همیشگی به جای گذاشته‌اند که سال‌ها و بلکه دهه‌ها و سده‌ها مورد استفاده خواهد بود.»
سرپرست دانشگاه تهران، استادانی همچون دکتر صفایی را «سرمایه اصلی» برشمردند و اشاره کردند: «زمانی کلمه استاد در دانشگاه تهران کلمه‌ای همه‌جانبه بود؛ هم علم و دانش در آن بود و هم اخلاق و فضیلت‌های انسانی، که همه اینها به همه دانشجویان آموزش داده می‌شد. امروز این معانی کم‌رنگ‌تر شده و خوب است که تجارب ذی‌قیمت استادان مختلف، با حضور گهگاه آنها در دانشگاه، ولو اینکه با سختی‌هایی برای این عزیزان همراه باشد، از طریق چهره به چهره و درک محضر آنها توسط دانشجویان به استادان نسل جدید منتقل شود و بر همین اساس از استاد صفایی هم درخواست می‌نمایم گاهی در دانشگاه حضور پیدا کنند و چنین فرصتی را در اختیار دانشجویان و همکاران قرار دهند.»
در ادامه این جلسه، استاد دکتر حسین صفایی، ضمن تقدیر و تشکر از سرپرست دانشگاه و حاضرین، گفت: «زمانی که ما در دانشگاه بودیم شرایط بسیار متفاوت بود؛ کارهای اداری و آموزشی، سخت‌گیری‌های علمی، پژوهش‌های دقیق و روابط استاد و دانشجو همگی متفاوت از امروز بود. امروز دانشجویان باهوش و مستعد زیادی داریم که شایسته بهترین‌ها هستند اما عمدتاً به دلیل تبلیغات، علاقه‌مند به رفتن از ایران هستند. باید برای آنها برنامه‌ریزی کرد که اگر هم رفتند علاقه‌مند به بازگشت و خدمت به ایران باشند.»
استاد دکتر صفایی همچنین به نقل خاطراتی از سال‌های حضور در دانشگاه تهران بخصوص استادان بزرگ دانشکده الهیات پرداختند و فضای آن روزگار را بسیار دلنشین و عمیق دانستند که اثر بسیاری بر دانشجویان می‌گذاشت و آنها را شخصیت‌هایی چندبعدی پرورش می‌داد.
وی همچنین بر اهمیت پژوهش و تحقیق تأکید کرد و گفتند: «من در این سن هم‌چنان به کار پژوهش به طور مرتب اشتغال دارم و کمی هم از راه فضای مجازی به آموزش دانشجویانم می‌پردازم. این اگرچه درخواست مسئولیت دانشگاهی است، اما علاقه شدید و خواسته خود من هم هست، چرا که پژوهش و آموزش تمام‌نشدنی است و هیچ وقت پایانی برای آن وجود ندارد حتی در دوره بازنشستگی.»
در پایان این جلسه نشان دانشگاه تهران توسط سرپرست دانشگاه به استاد دکتر حسین صفایی تقدیم و از خدمات و زحمات ایشان تقدیر به عمل آمد.