خیال باطل خلع سلاح مقاومت؛ آیا حزب الله سلاحش را تا ابد حفظ خواهد کرد؟

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: روز ۱۴ آگوست، نوزدهمین سالگرد پیروزی بزرگ مقاومت لبنان در جنگ ۳۳ روزه بود؛ نبردی که تاریخ مقاومت را به قبل و پس از خود تقسیم نمود و پایانی بود بر پروژه اسرائیل بزرگ. همزمان با پایان جنگ، قطعنامه ۱۷۰۱ در شورای امنیت تصویب شد. با تصویب این قطعنامه در کابینه لبنان، دبیرکلی حزب الله نیز اعلام نمود که به مفاد این آتش بس پایبند خواهد بود و این مقطع، آغازی شد بر حدود ۲۰ سال کشمکش پیرامون مسئله خلع سلاح حزب الله.

در طی سال‌های متمادی و به خصوص در نشست‌هایی که در بزرگداشت پیروزی مقاومت در جنگ ۳۳ روزه برگزار می‌شد، شهید سیدحسن نصرالله بیانات بسیار مشروحی را پیرامون منطق مسلح بودن حزب الله و چرایی پافشاری شبکه سلطه بر خلع سلاح ایراد کرد. این روزها که مجدداً طرح خلع سلاح حزب الله توسط ارتش و دولت لبنان در حال آماده سازی است، بازخوانی این نظرات واجد مطلوبیت مضاعفی است.

یکی از مسائل اساسی فهم این مطلب است که اساساً چرا موضوع خلع سلاح حزب الله تا این حد برای محور صهیونیستی حیاتی است. شهید نصرالله در جشن ششمین سالگرد پیروزی با استناد به اظهارات مقامات رژیم صهیونیستی، علّت اساسی آن را شکست کامل ایده‌های نظامی برای ریشه کنی حزب الله دانست و گفت: «موشه یعالون، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش اسرائیل می‌گوید که برای من روشن است که حزب الله یک پدیده ریشه‌دار است و با عملیات نظامی ریشه‌کن نخواهد شد؛ و همچنین برای من روشن است راه حل نظامی قطعی در برابر سیستم موشکی حزب الله وجود ندارد. این‌ها را رئیس سابق ستاد مشترک و نظریه‌پرداز راهبردی رژیم صهیونیستی می‌گوید. او تاکید می‌کند که اگر می‌خواهید مسئله سلاح حزب الله را حل کنید، در آستین لبنان دنبال آن بگردید. وی ادامه می‌دهد: دریافتم که راهی برای ریشه‌کن کردن حزب الله از قلب‌های شیعه در لبنان وجود ندارد؛ دریافتم راهی برای از بین بردن تهدید موشک‌های کاتیوشا وجود ندارد. و به همین خاطر پیشنهاد یک تلاش سیاسی-نظامی را برای مهار حزب الله و محدود کردن حوزه فعالیت‌هایش دادم. این تلاشی است که در نهایت منجر شود حزب الله را در لبنان نامشروع ببینند. هدف این است که ملت لبنان و لبنانی‌ها حزب الله و سلاحش را نامشروع ببینند. راه حل این است. اسرائیل راهی جز این ندارد. نه جنگ جولای، نه جنگ آگوست، نه جنگ سپتامبر، نه جنگ اکتبر، نه جنگ نوامبر و… هیچ جنگی نمی‌تواند این حزب مؤمن مجاهد شهادت‌طلب فداکار را شکست دهد.»

اما حزب الله به عنوان یک حزب سیاسی و یک تشکیلات با چه منطقی در کشوری که واجد ارتشی مستقل است، سلاح خود را نگاه داشته است؟ سید حسن نصرالله در اولین جشن پیروزی مقاومت در بنت جبیل به تفصیل پاسخ داد: «فقدان حکومتی مقتدر و ارتشی توانا برای پایان دادن به اشغالگری، مهم‌ترین دلیل برای مسلح ماندن حزب است».

او ادامه داد: «در حالی که در جشن مقاومت هستیم می‌خواهیم با آن دل‌سوختگانی که در پی حل مسئله سلاحند، درباره سلاح صحبت کنیم! بنده به آن‌ها می‌گویم که نتیجه‌ها را درمان نکنید، بیایید علت‌ها را درمان کنیم. شعار که نمی‌خواهم بدهم، می‌خواهم منطقی صحبت کنم. بیایید با منطق با ما بحث کنید. مقاومت نتیجه یک سری علت است: اشغال، بازداشت اسیران، تصرف آب‌ها، تهدید لبنان و تجاوز به تمامیت این کشور، این‌ها علت‌ها هستند. علت‌ها را درمان کنید، نتیجه‌ها را می‌شود خیلی راحت درمان کرد. وقتی حکومتی قدرتمند، توانا و عادل که از لبنان و لبنانی‌ها محافظت می‌کند را تشکیل دهیم، به راحتی به راه حل محترمانه مسئله مقاومت و سلاحش دست خواهیم یافت.»

شهید نصرالله تأکید کرد که منطقی نیست درون یک کشور، یک حزب مسلح وجود داشته باشد پس حزب الله هم تا ابد مسلح نخواهد ماند به شرطی که حکومتی قدرتمند و مقاوم در لبنان تشکیل شود.

در همین راستا، شهید نصرالله اظهار داشت: «می‌خواهم لبنانی‌ها به خوبی بشنوند. از آنچه گاهی بنده و برادرانم در بعضی بحث‌ها می‌گوئیم بگذرید. بگذارید کمی از موضع مسئولیت صحبت کنیم. ما نمی‌گوییم این سلاح تا ابد باقی خواهد ماند. منطقی هم نیست که باقی بماند. این سلاح باید روزی پایان یابد. راه حل طبیعی این است که علت‌ها را درمان کنیم؛ نتایج خود به خود درمان می‌شوند. بیایید یک دولت قدرتمند عادل که از کشور و ساکنان آن و مایملک، آب‌ها و کرامت آنان محافظت می‌کند، تشکیل دهید. آن وقت خواهید دید حل مسئله مقاومت حتی به مذاکره هم نیاز ندارد و بسیار ساده‌تر از این حرف‌هاست. ولی اسرائیل به جای اینکه از مزارع شبعا خارج شود، کم کم تا مرز بعدی پیشروی می‌کند. به جای اینکه مشکل نقاط مرزی را حل کند، تا خیام، مروحین و ضهیره جلو می‌آید. به جای اینکه از حق قانونی خود درباره آب‌های وزانی استفاده کنیم، می‌آیند برای دزدیدن آب‌های وزانی. این طور می‌شود از این کشور و منابعش حفاظت کرد؟»

او ادامه داد «به همین خاطر می‌گویم هر سخنی درباره تحویل سلاح از جانب مقاومت در این شرایط یعنی تقدیم کردن لبنان به اسرائیل! که هر قدر می‌خواهد بکشد، هر که را می‌خواهد اسیر و هر کجا را که می‌خواهد بمباران کند و خاک و آب ما را در اختیار بگیرد. ما نمی‌توانیم این را بپذیریم. روشن است که نمی‌توانیم بپذیریم.»

با این اوصاف پرسش طبیعی دیگر این است که در صورت تداوم وضعیت سیاسی فعلی و عدم تشکیل یک حکومت قدرتمند و مقاوم در لبنان، حزب الله تا کجا پای حفظ سلاحش می‌ایستد؟ جناب سید پاسخ می‌دهد که «هیچ ارتشی نمی‌تواند سلاح را از دستان مقاومت خارج کند.

شهید نصرالله تاکید کرد: «دل بستن به تعطیل کردن مقاومت با فشار، هراس‌افکنی و محاصره، یک دلبستگی بیهوده است. دلبستگی به تعطیل کردن مقاومت از طریق به فتنه کشاندن آن با ارتش لبنان – چنانکه در فکر برخی هست – یک دلبستگی بیهوده است. ارتش و مقاومت دو برادر عزیز و دوست هستند که هیچکس نمی‌تواند میانشان فاصله بیندازد. به آنان که به خلع سلاح مقاومت از طریق یک جنگ جدید اسرائیلی یا غیر آن دل بسته‌اند، می‌گویم: «تا وقتی این ملت وفادار و عزت‌مند به این مقاومت باور دارند، هیچ ارتشی، هیچ کسی، در جهان نمی‌تواند سلاح ما را از دست‌ها و مشت‌های گره‌کرده‌مان در بیاورد.»

او ادامه داد: «من با سلاح تهدید نمی‌کنم، به این ملتی که مقاومت را در آغوش گرفته دل بسته‌ام. بر روی آن پیرزن ارجمندی شرط بسته‌ام که میان خرابه‌ها ایستاد و گفت: خانه بیروتم نابود شد، خانه جنوبم نابود شد، ما با مقاومت و سلاح آن هستیم و آن دیگری و دیگرانی که گفتند: اگر سید حسن سلاح را تحویل دهد، خائن است. بنده به آنان می‌گویم: ای مردم عزت‌مند، وفادار و بزرگ، به شما قول می‌دهم که آرزو ندارم زندگی‌ام را با خیانت به پایان ببرم، ترجیح می‌دهم آن را با شهادت تمام کنم. پس همه این دلبستگی‌ها بی فایده است چون ملت و مقاومتی در لبنان هست که اشغال، ذلت، خواری، استبداد و هتک را بر نمی‌تابد و آماده است خود، فرزندان و عزیزانش را برای کشورش فدا کند».

شهید نصرالله در پایان افزود: «بله، امروز لبنان بدون مبالغه در منطقه دیگر کوچک نیست، یک قدرت بزرگ است. آمریکا، غرب و اسرائیل کاملاً این کشور را در معادلاتشان لحاظ می‌کنند و جهان مظلوم و مستضعف به لبنان با احترام، تقدیر، بزرگداشت و افتخار نگاه می‌کند. برای اینکه کسی نگران نشود یک بار دیگر می‌گویم ما نمی‌خواهیم سلاح را تا ابد نگه داریم. مانند ۲۵ سال گذشته تأکید می‌کنم که این سلاح برای داخل نیست، برای داخل استفاده نشده و برای داخل استفاده نمی‌شود. این سلاح شیعیان نیست، سلاح لبنانی‌ها است، سلاح مسلمانان و مسیحیان است. سلاح اهل سنت، دروزی‌ها و شیعیان است، سلاح همه لبنانی‌ها است؛ سلاحی برای حفاظت از لبنان و سروری و استقلال آن. من با شما پیمان می‌بندم ماهیت و جهت این سلاح همینگونه خواهد ماند و این پیمانی است با خدا، امت و شهیدان. پس راهکار این است که بیایید حکومتی قدرتمند، مقاوم، با عزت، محترم و پاک تشکیل دهیم.»

مهدی افراز؛ کارشناس ارشد مسائل راهبردی