صادرات ۲.۵ میلیارد دلاری ایران به افغانستان زیر سایه صف‌های مرزی و کرایه‌های نجومی
محمود سیادت، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و افغانستان گفت: سال اول ورود طالبان، صادرات به افغانستان افت قابل توجهی داشت ولی این افت به مرور جبران شد.
طراح صحنه باید وارد جهان فیلم شود؛ به فکر رفیق‌بازی نباشیم
رسول علیزاده طراح صحنه با اشاره به اهمیت طراحی صحنه در سینما گفت: طراح باید وارد قصه شود و با خودش آورده‌ای برای فیلم داشته باشد.
رسول علیزاده طراح صحنه که امسال با سه فیلم سینمایی «رها»، «فریاد» و «سونسوز» در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره تجربیات خود در طراحی صحنه و انتخاب پروژه‌های سینمایی گفت: انتخاب فیلمنامه برای من بسیار مهم است و در انتخاب فیلم‌ها بسیار سختگیر هستم، زیرا فضایی که برای طراحی صحنه آثار در نظر می‌گیرم، برگرفته از فضای اکسپرسیونیستی است. هر سه این فیلمنامه‌ها را در ابتدا خواندم و پس از گپ و گفت با کارگردان به پروژه‌ها اضافه شدم.
وی تاکید کرد: به فیلم‌هایی علاقه‌مندم که به دانش من اضافه کنند و من هم بتوانم ارزش افزوده‌ای برای آن فیلم داشته باشم.
علیزاده تصریح کرد: علاقه من به فضای هنری سینما است و دوست دارم در این فضا زیست کنم. حتی اگر روزی در سینما برای امرار معاش دچار مشکل شوم، باز هم دوست دارم همین مسیر را ادامه دهم. طراحی صحنه فیلم‌هایی که انجام می‌دهم از دنیای ذهنی و جهان ذهنی خودم الهام گرفته شده اند مانند فیلم‌های «پوست» و «پیرمردها نمی‌میرند».
وی درباره اهمیت طراحی صحنه در پیشبرد داستان توضیح داد: اگر جهان فیلم را در طراحی صحنه درست خلق نکنیم، قطعاً فیلم به مشکل می‌خورد. طراحی صحنه صرفاً قرار دادن چند اکسسوار در کادر دوربین نیست؛ بلکه طراح باید وارد قصه شود و با خودش آورده‌ای برای فیلم داشته باشد.
علیزاده درباره طراحی صحنه فیلم «سونسوز» گفت: فیلم «سونسوز» نزدیک به ۲۵ لوکیشن دارد و داستان فیلم در یک روستا روایت می‌شود. در این قصه، یک طرف داستان مردان هستند و یک طرف دیگر زنان قرار دارند و هر ۲ گروه می‌خواهند بدانند که مشکل نازایی از کدام گروه است. به دلیل اینکه ما در فیلم به دنبال تولد، آرامش و آسایش هستیم، در طراحی صحنه بیشتر از رنگ سبز استفاده کردیم که جنبه روان‌شناسی دارد.
وی درباره جشنواره فیلم فجر امسال بیان کرد: دریافت سیمرغ در جشنواره فیلم فجر برای من مهم نیست. آنچه برایم اهمیت دارد، این است که جهان ذهنی‌ام را در فیلم‌ها به نمایش بگذارم.
علیزاده در پایان با اشاره به اینکه تمام اعضای یک فیلم باید مکمل یکدیگر باشند، گفت: یک فیلم خوب مانند خانواده است و اگر این خانواده به خوبی یکدیگر را تکمیل نکنند، نتیجه کار خوب پیش نمی‌رود. اگر کارگردان در انتخاب عوامل فیلم‌ها، مخصوصاً طراح صحنه به فکر این باشد که دوستان و آشنایان خودش را سر کار بیاورد، طبیعتاً نتیجه خوبی حاصل نمی‌شود.