به گزارش خبرنگار مهر، نمایش خیابانی «پلاستیک» به نویسندگی و کارگردانی بهنام کاوه، از آثار حاضر در بخش منتخب نمایش‌های خیابانی استانی در چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از استان خوزستان است.
بهنام کاوه درباره ویژگی‌های محتوایی «پلاستیک» به خبرنگار مهر، گفت: مفهوم کلی نمایش خیابانی «پلاستیک» حول محور موضوع محیط زیست می‌گردد و به معضلات و مشکلاتی که امروزه در این خصوص وجود دارد، پرداخته است.
وی افزود: باتوجه به چندین‌دوره سابقه حضور در جشنواره تئاتر فجر، مدتی می‌شود که به کار در زمینه محیط زیست متمایل شده‌ام. امسال همانطور که از اسم نمایش پیداست به آسیبی که توسط پلاستیک به محیط زیست وارد می‌شود، اشاره داشته‌ام.
کاوه در مورد انتخاب موضوع این نمایش عنوان کرد: باتوجه به این‌که پلاستیک در میان مردم اقلیم ما به طور روزمره کاربری دارد پرداخت به آن سبب آگاهی‌بخشی جامع‌تری می‌شود چون تقریبا تمامی مردم هر روز با پلاستیک سر و کار دارند اما عمدتا آگاهی کاملی از مضرات این ماده به محیط زیست ندارند.
این کارگردان درباره ویژگی های اجرایی اثر خود، توضیح داد: در کارگردانی و صحنه آرایی، تلاشم بر این بوده است که پلاستیک را مانند یک الگوی تکرار شونده در جای‌جای نمایش به وسیله اکت‌ها و یا صحنه‌آرایی مینیمال به مخاطب دیکته کنم.
وی ادامه داد: این نمایش به نوعی ساختارشکنی در کارنامه کاری من است چون برخلاف آثار سابق خود از دیالوگ پرهیز کردم و به سراغ میم‌ها در نمایش «پلاستیک» رفتم. این نمایش مبتنی بر ارتباط با مخاطب پیش می‌رود؛ من با احترام به کارگردانان این سبک کاری، با دکور و طراحی صحنه عظیم در نمایش خیابانی، موافق نیستم و براین باورم که در نمایش خیابانی ما به ضرورت حضور در هر محیط اجرایی باید با حداقل امکانات سخت‌افزاری موفق به اجرا شویم.
کاوه در بخش پایانی گفتگو درباره ارزیابی خود از چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، عنوان کرد : ارزیابی من حاکی از پیشرفت کیفی جشنواره در قیاس با ادوار پیشین است. در بخش خیابانی سال‌ها شاهد برگزاری این بخش جشنواره در پهنه رودکی بودیم، اما امروزه و در این دوره شاهد بازگشت به محوطه تئاترشهر هستیم؛ جایی که به نوعی خانه ما جامعه تئاتری است. از لحاظ اسکان، پذیرایی و تشریفات و به طورکلی مدیریت فرهنگی ما با افزایش کیفی، محسوسی مواجه هستیم. موضوعی که توسط گروه‌ها به نظر من باید مورد توجه قرار بگیرد همراهی با مدیریت فرهنگی جشنواره است، یعنی که هر کارگردان با مدیریت هنری خود در صورت کمبود امکانات، به یاری مدیریت فرهنگی جشنواره بیاید و تلاش کند بار را از روی دوش افراد بردارد.