به گزارش بازار، محمود سیادت رئیس اتاق مشترک ایران و افغانستان درباره مشکل پیش آمده برای کامیون‌های ایرانی در مرز دوغارون برای ورود به داخل کشور طی روزهای اخیر، توضیح داد: این مشکل در حقیقت به دلیل قطع فیبر نوری در افغانستان و سیاست رهبری طالبان در محدود کردن اینترنت به وجود آمده است. این تصمیم بیشتر به دلایل غیر اقتصادی و مباحث اجتماعی و مذهبی بوده و برخی نظرات دیگر هم وجود دارد که معتقدند به دلیل نگرانی‌های امنیتی این تصمیم گرفته شده است.
وی افزود: ظاهر ماجرا این است که تصمیم از طرف قندهار و امارت اسلامی برای جلوگیری از اشاعه فساد از طریق اینترنت بوده و همین امر باعث اختلال جدی در پروازها و ارتباطات با خارج کشور شده است. دو روز است که امکان تماس وجود ندارد و خانواده‌های افغان خارج از کشور و همچنین روابط تجاری دچار مشکل شده‌اند. حتی در مرز دوغارون ورود ماشین‌ها به کشور نیز با اختلال مواجه است و حدود ۴۰۰ کامیون ایران معطل مانده‌اند. بر اساس اعتراضاتی که در داخل افغانستان صورت گرفته، احتمال می‌رود این مشکل امروز یا فردا برطرف شود، اما این تصمیمات تاثیر زیادی بر جذب سرمایه و اقتصاد افغانستان دارد و به فعالیت‌های رو به رشد این کشور آسیب جدی می‌زند. امیدواریم رهبری امارت اسلامی به این مساله توجه کنند و از چنین تصمیماتی خودداری شود.
سیادت با اشاره به ظرفیت همکاری ایران و افغانستان اظهار کرد: نه فقط به دلیل موضوع اسنپ‌بک بلکه به دلیل همسایگی و نزدیکی فرهنگی و اجتماعی، همچنین حضورمیلیون‌ها مهاجر افغانستانی طی ۳۰ تا ۴۰سال اخیر در ایران، سلیقه‌های این دو کشور به هم نزدیک شده است. افغانستان در معدن، کشاورزی و صنعت ظرفیت‌های ویژه‌ای دارد. در حوزه خدمات فنی‌مهندسی و صنایع معدنی می‌توانیم کمک کنیم و بیشترین نقش ایران می‌تواند در همین حوزه فنی‌مهندسی باشد. همچنین کشت‌های قراردادی در افغانستان قابل توسعه است؛ زیرا این کشور منابع آبی و نیروی کار ارزان دارد. در بخش خصوصی پیگیری‌هایی انجام می‌شود و دولت هم تحرک بیشتری پیدا کرده است.
سیادت میزان صادرات ایران به افغانستان را قابل افزایش دانست و گفت: در حال حاضر حدود ۲.۵میلیارد دلار صادرات داریم که با کمی توجه بیشتر به حوزه اقتصاد و کم‌رنگ‌تر کردن نگاه امنیتی، می‌توان این رقم را به ۱۰میلیارد دلار رساند. کالاهایی همچون گوشت، حبوبات، خوراک دام و محصولات معدنی و کشاورزی مانند پنبه از افغانستان قابل واردات است. اگر اراده جدی‌تری شکل بگیرد، می‌توان نظم بیشتری به مرزها داد و مشکلات موجود را حل کرد. در مرز میلک و دوغارون ضعف‌های جدی داریم که امیدواریم با اراده بهتر برطرف شود تا مردم افغانستان که علاقه زیادی به محصولات ایرانی دارند، بتوانند فارغ از مسائل سیاسی و حکومتی، روابط اقتصادی و مردمی خود را توسعه دهند.