خبرگزاری تسنیم؛ گروه اقتصادی ــ کشاورزی در قرن بیست‌ویکم با چالش‌های جدی روبه‌رو است. رشد سریع جمعیت، محدودیت منابع طبیعی و تغییرات اقلیمی موجب شده‌اند که افزایش بهره‌وری و تولید پرمحصول به یک ضرورت جهانی تبدیل شود. در این میان، فناوری هسته‌ای به‌عنوان ابزاری نوین و علمی مطرح است که می‌تواند پاسخ‌گوی بخشی از این نیازها باشد.
کاربرد فناوری هسته‌ای در کشاورزی محدود به یک حوزه خاص نیست؛ از اصلاح نباتات تا کنترل آفات و مدیریت منابع آب را دربر می‌گیرد. استفاده از پرتودهی و جهش‌زایی القایی امکان تولید ارقامی را فراهم می‌آورد که عملکرد بالاتر و مقاومت بیشتری در برابر تنش‌های محیطی دارند. تولید پرمحصول کشاورزی، هدفی واقعی و دست‌یافتنی است.
بیشتر بخوانید
هسته‌ای در کشاورزی ــ 30 | نهال‌های پُر رشد با فناوری هستهایهستهای در کشاورزی ــ 31 | تولید میوه‌های درشت، با پرتودهی هسته‌ای
ضرورت و اهمیت تولید پرمحصول
افزایش تولید کشاورزی یک مسئله حیاتی برای امنیت غذایی جهان است. با توجه به پیش‌بینی سازمان ملل متحد، جمعیت جهان تا سال 2050 به حدود 10 میلیارد نفر خواهد رسید. برای تأمین نیاز غذایی این جمعیت، تولید محصولات کشاورزی باید دست‌کم 60 درصد افزایش یابد.
تولید پرمحصول علاوه‌بر تأمین غذا، به رشد اقتصادی و کاهش فقر در کشورهای درحال‌توسعه کمک می‌کند. فناوری هسته‌ای می‌تواند با افزایش بهره‌وری غلات، میوه‌ها و سبزیجات، سهم قابل‌توجهی در تحقق این هدف داشته باشد.
معرفی و اصول کلی فناوری هسته‌ای
فناوری هسته‌ای در کشاورزی به‌طور عمده از پرتوهای یونیزان برای ایجاد تغییرات سودمند در گیاهان و موجودات زنده استفاده می‌کند. اشعه گاما، پرتو ایکس و نوترون ابزارهای اصلی در این حوزه هستند.
پرتوها با ایجاد تغییر در DNA گیاهان یا تأثیر بر متابولیسم آنها، صفات جدیدی را القا می‌کنند. این صفات شامل افزایش عملکرد، بهبود کیفیت محصول و مقاومت در برابر بیماری‌ها هستند. اصول کلی این فناوری بر پایه استفاده کنترل‌شده از پرتوها برای ایجاد تغییرات مطلوب و ایمن است. یک سیستم کشاورزی هسته‌ای معمولاً شامل منبع پرتو (مانند کبالت-60)، محفظه حفاظتی، تجهیزات کالیبراسیون و آزمایشگاه‌های تحلیل ژنتیکی است.
این اجزا به پژوهشگران اجازه می‌دهند دزهای مشخصی از پرتو را به گیاهان یا بذرها اعمال کنند و سپس نتایج را بررسی نمایند. بدون وجود چنین سیستم‌هایی، استفاده ایمن و کارآمد از فناوری هسته‌ای در کشاورزی امکان‌پذیر نخواهد بود.
انواع کاربردها در تولید پرمحصول
فناوری هسته‌ای کاربردهای متنوعی دارد که هرکدام به تولید پرمحصول کمک می‌کنند:
این کاربردها نشان می‌دهند که فناوری هسته‌ای تنها یک ابزار اصلاح نباتات نیست، بلکه ابزاری جامع برای مدیریت کل چرخه تولید کشاورزی است.
استانداردها و دستورالعمل‌های ملی و بین‌المللی
استفاده از پرتو در کشاورزی نیازمند چارچوب‌های ایمنی دقیق است. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) به‌همراه FAO دستورالعمل‌هایی را برای کاربرد ایمن فناوری هسته‌ای تدوین کرده‌اند.
این دستورالعمل‌ها شامل دزهای مجاز پرتودهی، اصول ایمنی کارکنان و استانداردهای ملی برای محصولات پرتودهی‌شده هستند. رعایت این قوانین برای پذیرش عمومی و تجاری‌سازی محصولات ضروری است.
تأثیرات اقتصادی فناوری هسته‌ای
فناوری هسته‌ای در کشاورزی آثار اقتصادی چشمگیری دارد. با تولید پرمحصول، کشاورزان سود بیشتری کسب می‌کنند و کشورها می‌توانند وابستگی خود به واردات غذا را کاهش دهند. علاوه‌براین، بهبود کیفیت و ماندگاری محصولات صادراتی، درآمد ارزی کشورها را افزایش می‌دهد.
به‌کارگیری فناوری هسته‌ای در کشاورزی شامل چند مرحله است: پرتودهی بذر یا گیاه، کشت و پرورش، غربالگری صفات مطلوب و انتخاب نهایی.
این فرایند نیازمند همکاری میان متخصصان هسته‌ای، ژنتیک‌دانان و کشاورزان است. استفاده درست از این روش‌ها می‌تواند در عرض چند سال ارقام پربازده جدیدی را معرفی کند، درحالی‌که اصلاح سنتی به دهه‌ها زمان نیاز دارد.
مزایای فناوری هسته‌ای نسبت به روش‌های سنتی
اصلاح سنتی مبتنی بر تلاقی‌های مکرر و انتخاب طبیعی است که زمان‌بر و محدود است. در مقابل، پرتودهی امکان ایجاد جهش‌های متنوع و سریع را فراهم می‌کند.
این فناوری نسبت به مهندسی ژنتیک حساسیت اجتماعی کمتری دارد، زیرا DNA خارجی وارد گیاه نمی‌شود. همچنین، قابلیت ترکیب با اصلاح سنتی و بیوتکنولوژی را دارد که باعث افزایش بهره‌وری می‌شود.
اثر فناوری هسته‌ای در رفع چالش‌های کشاورزی
با وجود مزایا، محدودیت‌هایی نیز وجود دارد. هزینه‌های بالای زیرساخت، کمبود متخصص آموزش‌دیده و احتمال بروز جهش‌های نامطلوب از جمله چالش‌ها هستند.
همچنین، پذیرش اجتماعی محصولات پرتودهی‌شده نیازمند آگاهی‌بخشی گسترده است. بااین‌حال، تجربه جهانی نشان داده که مزایای این فناوری بر محدودیت‌های آن غلبه دارد.
اما از سوی دیگر، کشاورزی امروز نیز با چالش‌هایی مانند تغییرات اقلیمی، کمبود آب، خاک‌های فقیر و گسترش آفات روبه‌رو است. فناوری هسته‌ای می‌تواند در رفع بسیاری از این چالش‌ها مؤثر باشد. به‌عنوان نمونه، ارقام پرتودهی‌شده معمولاً مقاومت بیشتری به خشکی، شوری و دماهای بالا دارند.
همچنین، تکنیک حشرات عقیم به کاهش جمعیت آفات کمک می‌کند و وابستگی به سموم شیمیایی را کاهش می‌دهد. این امر نه‌تنها بهره‌وری را افزایش می‌دهد، بلکه به سلامت محیط‌زیست و انسان نیز کمک می‌کند.
پیشرفت‌های نوین در این حوزه
در سال‌های اخیر، فناوری هسته‌ای با علوم دیگر ترکیب شده است. استفاده از ژنومیکس، بیوانفورماتیک و نشانگرهای مولکولی، فرایند انتخاب گیاهان پرتودهی‌شده را دقیق‌تر کرده است. هوش مصنوعی نیز به پیش‌بینی جهش‌های سودمند کمک می‌کند. این نوآوری‌ها باعث شده‌اند تولید ارقام پرمحصول با سرعت بیشتر و خطای کمتر انجام شود. چنین هم‌افزایی علمی آینده کشاورزی هسته‌ای را روشن‌تر کرده است.
کشورهای متعددی تجربه موفق در تولید پرمحصول کشاورزی با فناوری هسته‌ای داشته‌اند. هند، چین و ژاپن با استفاده از پرتودهی، ارقام جدیدی از برنج، گندم و جو معرفی کرده‌اند که عملکرد بالاتری دارند. در آفریقا نیز با پشتیبانی IAEA و FAO، برنامه‌های جهش‌زایی اجرا شده که به معرفی ارقام مقاوم به خشکی و بیماری‌ها انجامیده است. این نمونه‌ها نشان می‌دهند که فناوری هسته‌ای در عمل نیز توانسته سهم بزرگی در افزایش تولید جهانی ایفا کند.
امنیت غذایی جهانی به توانایی کشورها در تأمین غذای کافی و مغذی برای همه شهروندان وابسته است. فناوری هسته‌ای با افزایش عملکرد و کاهش ضایعات، می‌تواند نقش مؤثری در این امنیت داشته باشد. غذاهای پرتودهی‌شده ماندگاری بیشتری دارند و از آلودگی‌های میکروبی در امان می‌مانند. همچنین، ارقام پرتودهی‌شده مقاوم به تنش‌های محیطی، تولید پایدارتر و مطمئن‌تری را تضمین می‌کنند.
آینده‌شناسی و افق‌های پیشرو
انتظار می‌رود در آینده، فناوری هسته‌ای بیش از گذشته با ابزارهای دیجیتال ترکیب شود. کشاورزی هوشمند همراه با پرتودهی می‌تواند به تولیدی هدفمند و کارآمد منجر شود.
افق پیشرو نشان می‌دهد که کشورهای پیشرو در این حوزه، توانایی بیشتری در مدیریت بحران‌های غذایی خواهند داشت. درعین‌حال، این فناوری به تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل نیز یاری می‌رساند.
برای توسعه کشاورزی هسته‌ای، کشورها باید اقداماتی کلیدی انجام دهند:
این سیاست‌ها می‌تواند کشاورزی هسته‌ای را به بخشی جدایی‌ناپذیر از استراتژی ملی امنیت غذایی تبدیل کند.
جمع‌بندی نهایی
فناوری هسته‌ای ابزاری مؤثر برای تولید پرمحصول کشاورزی است. این فناوری از طریق جهش‌زایی، پرتودهی و مدیریت منابع طبیعی می‌تواند بهره‌وری را افزایش دهد. باوجود چالش‌هایی مانند هزینه بالا و کمبود متخصص، تجربه جهانی نشان داده است که مزایا بسیار فراتر از محدودیت‌هاست. ترکیب این فناوری با علوم نوین، آینده‌ای روشن برای کشاورزی ترسیم می‌کند.
بنابراین، کشاورزی هسته‌ای می‌تواند یکی از ستون‌های اصلی امنیت غذایی و توسعه پایدار در قرن حاضر باشد.
—-
منابعی برای مطالعه بیشتر
انتهای پیام/