۲۲ بهمن نمایشگاه اتحاد؛ گرمای حضور کرمانشاهیان یخ بهمن را شکست

خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: راهپیمایی ۲۲ بهمن در کرمانشاه امسال نیز همچون سال‌های گذشته، صحنه‌ای پرشور از اتحاد و همبستگی ملی بود. کرمانشاه که به عنوان یکی از نمادهای تنوع اقوام و فرهنگ‌های ایران شناخته می‌شود، در این روز تاریخی بار دیگر اهمیت این تنوع را در قالب وحدت و همدلی به نمایش گذاشت. نمایشگاه چندرنگی اقوام با لباس‌های محلی، پرچم‌های پرافتخار جمهوری اسلامی ایران و شعارهای مردمی، یادآور این نکته بود که در میان تنوع فرهنگی و قومی، ملت ایران همیشه یکدل و متحد بوده‌اند.

راهپیمایی ۲۲ بهمن به‌عنوان نماد بزرگداشت انقلاب اسلامی، فرصتی ارزشمند برای بازتاب صلابت و روحیه مقاومت مردمی است، و در سال‌جاری مردم کرمانشاه با وجود سرمای زمستانی، حضور خود را به گرمایی بی‌نظیر تبدیل کردند. هوای سرد بهمن نتوانست مانعی برای حضور پرانرژی و پررنگ اقشار مختلف جامعه باشد. زنان و مردان، کودکان و سالمندان، اقوام مختلف کردی، لکی، کلهری و سایر گروه‌های قومی ساکن کرمانشاه همگی شانه به شانه در کنار یکدیگر در این رویداد ملی شرکت کردند. حضور گسترده اقوام مختلف با لباس‌های سنتی و پیوستن به خیل عظیم مردم، ارزش و زیبایی راهپیمایی ۲۲ بهمن کرمانشاه را دو چندان کرد.

امسال، پیغام راهپیمایی بسیار واضح‌تر و برجسته‌تر بود. راهپیمایان کرمانشاهی یک بار دیگر نشان دادند که تهدیدها، چالش‌ها و اختلافات نمی‌توانند از گرمای اتحاد مردم این خطه بکاهند. این حضور گسترده، بیش از هر چیز نشان‌دهنده وفاداری مردم به آرمان‌های انقلاب اسلامی و دغدغه آنان برای حفظ استقلال، عزت ملی و یکپارچگی ایران بود. همین موضوع است که راهپیمایی را به سویه‌ای فراتر از یک حرکت نمادین تبدیل می‌کند؛ چرا که این گردهمایی عظیم، انعکاس‌دهنده عزم و امید مردم سرزمین ایران به آینده است.

کرمانشاه که با سابقه‌ی تاریخی و تمدنی خود همواره زبانزد بوده و به‌عنوان یکی از دروازه‌های فرهنگی ایران شناخته می‌شود، امسال نیز جشن انقلاب را تبدیل به فرصتی برای تجلی هویت تاریخی، فرهنگی و اجتماعی خود کرد. هریک از اقوام حاضر در مراسم، با غرور و افتخار در صفوف منظم راهپیمایی حضور داشتند. از زنان و مردانی که با لباس‌های محلی همچون نمادی از سنت‌ها و میراث فرهنگی کهن خود در مراسم شرکت کرده بودند، تا جوانانی که پرچم‌های سه‌رنگ جمهوری اسلامی ایران را با اشتیاق در دست داشتند، همه و همه نشان دادند که در این نقطه از کشور، هویت‌های متنوع همیشه دست در دست هم به سوی سربلندی ایران حرکت می‌کنند.

رهبران مذهبی و محلی، خانواده‌های شهدا و ایثارگران، دانش‌آموزان و دانشجویان، و اعضای همه اقشار جامعه در کنار نیروهای انتظامی و نظامی، همگی در راهپیمایی ۲۲ بهمن کرمانشاه حضور یافتند. این حضور گسترده بیش از هر چیز نشان از باور عمیق مردم به نیاز به همبستگی و حفظ انقلاب اسلامی داشت. این واقعیت، به وضوح در شعارهای مردم دیده می‌شد: شعارهایی که اغلب با محوریت وحدت، استقلال و پایبندی به ارزش‌های اسلامی و ملی سر داده شد.

علاوه بر جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی، راهپیمایی امسال کرمانشاه عرصه‌ای برای نمایش پیام‌های مهم به جهان نیز بود. مردم با این حضور مثال‌زدنی اعلام کردند که علی‌رغم شرایط معیشتی گاه دشوار و تبلیغات گسترده دشمنان، همچنان پاسدار آرمان‌های انقلاب بوده و برای آینده‌ای بهتر مصمم هستند. این پیام با حضور بی‌وقفه مردم، در کنار طنین‌اندازی شعارهای انقلابی آنان، به روشنی تکرار شد.

حضور پررنگ جوانان در راهپیمایی ۲۲ بهمن

حضور پررنگ جوانان، که آینده‌سازان کشور محسوب می‌شوند، در این راهپیمایی به‌ویژه چشمگیر بود. آنها با پرچم‌های کشور در دست و لبخندهایی پر از امید به آینده در دل جمعیت گام برمی‌داشتند. این نشان‌دهنده این است که انقلاب اسلامی که از ابتدا با تکیه بر نیروی جوانی آغاز شد، امروز نیز به توان و انرژی نسل‌های جدید خود متکی است.

در نهایت، ۲۲ بهمن امسال در کرمانشاه نه‌تنها جشن پیروزی انقلاب، بلکه نمادی از اتحاد، همدلی و عزم مردمی بود. این راهپیمایی نشان داد که گرمای ایمان و ایستادگی مردم این دیار، سرمای زمستان را شکست می‌دهد. حضور حماسی کرمانشاهیان، بار دیگر اثبات کرد که در برابر هرگونه چالش و فشار، مردم ایران همچنان تحت پرچم اتحاد، پایدار و استوار باقی خواهند ماند. راهپیمایی امسال تجلی بارزی از فرهنگ، تاریخ و روحیه انقلابی مردمی بود که با هم‌دلی و اتحاد نشان دادند یخ هر تهدید یا اختلاف با گرمای همین ملت آب می‌شود.

تکرار روحیه وحدت و همبستگی مردم

جوان دهه شصتی که در مسیر راهپیمایی ۲۲ بهمن بود در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: وقتی به سال‌های آغازین انقلاب نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که اتحاد و همبستگی مردم در سایه ارزش‌های انقلاب اسلامی چقدر پررنگ بود. آن‌چه امروز در این راهپیمایی می‌بینیم، تکرار همان روحیه است. حضور مردم از هر قشر و قوم، پیر و جوان در کنار یکدیگر، یادآور روزهایی است که همه برای یک هدف واحد در کنار هم ایستاده بودند.

وی در ادامه افزود: به عنوان یک دهه شصتی، در این سال‌ها همچنان شور و حال انقلاب و دوران جنگ تحمیلی در جامعه جریان داشت. شاید آن روزها با چالش‌ها و مشکلات زیادی روبه‌رو بودیم، اما همدلی و حس مشارکت جمعی همیشه دلگرمی بزرگی برای ما بود و امروز وقتی این جمعیت را می‌بینم، همان احساس در من زنده می‌شود.

این شهروند کرمانشاهی با اشاره به اهمیت حضور نسل‌های مختلف در راهپیمایی ۲۲ بهمن گفت: نسل ما سختی‌های زیادی دید، اما نسل بعد از ما هم، یعنی دهه هفتادی‌ها و هشتادی‌ها، باید بیشتر از گذشته ارزش این اتحاد را درک کنند. راهپیمایی امروز نشان داد که مردم همچنان به آرمان‌های انقلاب پایبندند و این موضوع باعث امیدواری من به آینده ایران می‌شود.

نقش مهم دهه هشتادی‌ها در آینده کشور

نوجوانی دهه هشتادی که در مسیر راهپیمایی با خبرنگار مهر هم‌کلام شد گفت: من همیشه از پدر و مادرم درباره انقلاب و راهپیمایی‌های آن زمان شنیده بودم، اما امروز که خودم همراه با دیگر مردم در این جمعیت هستم، کاملاً حس می‌کنم که چرا این روز برای کشور این‌قدر مهم است. حضور این همه آدم از نسل‌های مختلف به من نشان داد که اتحاد و همبستگی هنوز زنده است و نسل ما هم نقش مهمی در آینده کشور دارد.

این نوجوان ادامه داد: ما دهه هشتادی‌ها شاید تجربه مستقیم از سختی‌های انقلاب و جنگ نداشته باشیم، اما آگاهی زیادی داریم و می‌دانیم که پیشرفت و سربلندی کشورمان در گروی این اتحاد و همدلی است. باید مثل نسل‌های قبل، مثل دهه شصتی‌ها و هفتادی‌ها، پای آرمان‌های کشورمان بایستیم و برای آینده تلاش کنیم.

وی در پایان گفت: امروز اینجا بودن برای من یک تجربه خاص بود. هم حس خوبی از دیدن این جمعیت گرفتم و هم یاد گرفتم که چطور مردم در کنار هم می‌توانند قدرتمند باشند. به نظرم ما نوجوان‌ها هم باید این روحیه را حفظ کنیم و راهی برای ساختن ایران بهتر پیدا کنیم.

ایمان و امید به آینده‌ای روشن

پیرمرد کرمانشاهی که حالا در هفتمین دهه زندگی‌اش به سر می‌برد، با چشمانی که هنوز برق امید و وطن‌دوستی در آن دیده می‌شود، خاطرات دوران جوانی‌اش را از حضور در راهپیمایی‌های پیروزی انقلاب اسلامی برای خبرنگار مهر بازگو می‌کند. او که سال‌های پرتلاطم انقلاب را از نزدیک تجربه کرده است، با اشتیاق از مشارکت خود در آن روزهای سرنوشت‌ساز می‌گوید و حالا نیز همچنان به آرمان‌های آن روزها پایبند است.

وی درباره حضور خود در راهپیمایی امسال اظهار کرد: هر سال، وقتی نوبت به ۲۲ بهمن می‌رسد، انگار بار دیگر تمام خاطرات سال‌های انقلاب برایم زنده می‌شود. به عنوان یک جوان ۲۵ ساله در آن روزگار، از همان ابتدا با انگیزه‌ای قوی وارد خیابان‌ها شدیم. شعار می‌دادیم، دست‌نوشته‌ها می‌ساختیم و از هیچ تلاشی برای حمایت از مردم و امام خمینی (ره) فروگذار نمی‌کردیم. آن روزها چیزی در دل داشتیم که بزرگ‌تر از ترس و نگرانی بود: ایمان و امید به آینده‌ای روشن و مستقل.

وی ادامه داد: راهپیماییِ امسال هم برای من همان حال‌وهوای روزهای جوانی را داشت. می‌دانم که شاید فضای جامعه با ۴۶ سال پیش فرق کرده باشد، ولی پیام این روز همچنان جاودانه است. وقتی ما بیرون می‌رویم و در کنار دیگر مردم قدم می‌زنیم، در واقع داریم به دنیا نشان می‌دهیم که ایستادگی در برابر ظلم، عدالت‌خواهی و عشق به وطن، جزئی از فرهنگ و باور ماست.

این مرد ۷۰ ساله که شور و علاقه‌اش در وصف راهپیمایی ۲۲ بهمن او را به وجد آورده بود، در ادامه خاطرنشان کرد: امروز برای من این حرکت ملی تنها یک یادآوری از گذشته نیست؛ بلکه فرصتی است برای سپردن آرمان‌هایمان به جوان‌ترها. ما انقلاب را به دست آوردیم تا زندگی بهتری برای نسل‌های بعد فراهم شود. حالا جوان‌ها باید راه ما را ادامه دهند، همان‌طور که ما مسیر پدران و مادرانمان را دنبال کردیم.

وی در خلال سخنانش، از برخی تغییرات و سختی‌های مسیر نیز گلایه کرد: شاید مشکلات و چالش‌هایی در بعضی زمینه‌ها وجود داشته باشد، اما نباید فراموش کنیم که استقلال امروز ما به سادگی به دست نیامده است. خون‌ها داده شد، سختی دیدیم و مبارزه کردیم. مهم این است که همواره برای رسیدن به اهداف‌مان تلاش کنیم و ناامید نشویم.

وی در پایان از نقشی که مردم در استمرار این آرمان‌ها دارند، یاد کرد و افزود: «راهپیمایی ۲۲ بهمن برای من یک نماد وحدت است. وقتی مردم کنار هم ایستاده‌اند، دست در دست هم شعار می‌دهند و عشق به وطن خود را فریاد می‌زنند، این اتحاد است که به دشمنان نشان می‌دهد هیچ مانعی بزرگ‌تر از اراده مردم ایران نیست. امیدوارم همه جوانان این ارزش‌ها را درک کنند و با تمام توان در مسیر پیشرفت ایران عزیزمان گام بردارند.

این گفتگو، بیش از آنکه یک مصاحبه باشد، بازتابی از عشق بی‌پایان یک مرد کهنسال به انقلاب و سرزمینش بود؛ عشقی که با وجود گذر دهه‌ها، همچنان شعله‌ور و زنده است. ‌