به گزارش خبرنگار مهر، روز جمعه ۲۸ دی بالاخره اولین قسمت از سریال «ازازیل» در شبکه نمایش خانگی عرضه شد. سریالی که طی یکی دو هفته گذشته کمپین تبلیغاتی آن، ویدئوهای بهرنگ علوی و عروسک مرموز سریال جنجال به پا کرد و واکنش های زیادی گرفت. واکنش هایی که بخش اعظم آنها نسبت به ویدئوها و استوری ها، منفی بود و البته طبیعتاً انتظار و کنجکاوی را برای تماشای سریال بالا برد.
معرفی کارگردان؛ حسن فتحی و ورود به فضای رازآلود
سریال «ازازیل» به کارگردانی حسن فتحی ساخته شده است که او را با سریال های ملودرام و عاشقانه هایی در بستر تاریخ شناخته ایم. البته کسانی که این یکی دو دهه اخیر آثار فتحی را دیده اند شاید به خاطر نداشته باشند که در دهه هفتاد او کار معمایی هم ساخته و سریالی با نام «معمای یک قتل» در فضای تله تئاتر داشته است.
در خود ملودرام هایش هم همیشه رنگی از معما و قتل و رمز و راز بوده است از سریال «پهلوانان نمی میرند» تا «شب دهم» و حتی آثار اخیرش پیرنگی از حوادث معمایی را شاهد بوده ایم. با این حال سریال «ازازیل» قرار است احتمالاً براساس قواعد ژانر ترسناک باشد و در همین دسته بگنجد. سریالی که سعی کرد با یک کمپین تبلیغاتی جنجالی مخاطبش را هم آماده فضای ترسناک و رازآلود سریال کند. کمپین تبلیغاتی که البته بیشتر به ضد خود عمل کرد و ضد تبلیغ شد. این کمپین باعث شد تا کارگردان هم اعتراض کند و گلایه خود را به صورت رسمی و علنی نسبت به ویدئوهای تبلیغاتی اعلام کند.
آخرین سریال فتحی در شبکه نمایش خانگی «جیران» بود که قصه اش را در زمان ناصرالدین شاه قاجار روایت می کرد؛ سریالی که شاید به لحاظ رنگ و لعاب و قصه و حتی ترکیب بازیگران توانست مخاطبش را جذب کند و پربیننده باشد اما در میان دیگر آثار فتحی نتوانست در سطح بالایی قرار بگیرد و صرفاً قصه ای عامه پسند پیش روی مخاطب گشود.
معرفی سریال؛ قصه ای معمایی و مرموز
قصه سریال «ازازیل» را مسعود خاکباز نوشته است. فیلم و سریال های معمایی در بدو امر از همان فیلمنامه ملتهب شکل می گیرد و اگر قصه ظرفیت و پتانسیل فضای معمایی و ژانر وحشت را نداشته باشد با فرم و ساختار و گریم های ترسناک هم نمی توان این فضا را ایجاد کرد. مسعود خاکباز نویسنده ایرانی سینما و تلویزیون است که در سابقه فعالیت و کارنامه او بیشترین کاری که پررنگ است سریال «دفتر یادداشت» به چشم می خورد که در فضایی فانتزی و کمدی ساخته شد و فعلاً نمی توان گمانه زنی کرد که با این سابقه می تواند فیلمنامه استخوان دار و غنی و پرکششی به سرانجام رسانده باشد یا خیر.
داستان «ازازیل» درباره دکتر شوکا مهرجویی با بازی پریناز ایزدیار است که در شب تولد همسرش مانی پاشایی با بازی بابک حمیدیان، با وقایع رازآلودی مثل مفقود شدن یکی از همسایه هایشان روبه‌رو می شود. در قصه ای موازی سرگردی به نام بهروز شریفی با بازی پیمان معادی متوجه ارتباط این ماجرا با مفقود شدن افراد دیگر می شود.
افتتاحیه سریال؛ پیش پا افتاده و معمولی
شروع سریال با یک مهمانی تولد است و سکانسی که دختربچه ای زنی مرموز را با همان عروسک مشهور در پشت پنجره اتاقش می بیند. سریال، شروع تکان دهنده ای ندارد اما سعی می کند التهاب و فضای رازآلود و به ویژه ترس را از همان ابتدای قصه به مخاطب نمایش دهد. نمایش زن مرموزی که در صحنه های معمایی و تاریک دیده می شود که چهره ای خونین دارد خوشبختانه به کمدی نزده است اما هنوز زمان نیاز دارد تا مخاطب بتواند برای این قصه معمایی و ترسناک به قضاوت درستی برسد.
قسمت اول سریال صرفاً پیش درآمدی برای معرفی شخصیت ها و تاکید بیش از حد قصه بر این بود که قرار است یک سریال معمایی و رازآلود ببینیم اما بسیاری از این مولفه های تاکیدی کمکی به روند پیشرفت قصه نداشت یا حداقل در قسمت اول کارکرد دراماتیکی نداشت. مثلاً دیدن زنی با لباس بومی در وسط خیابان که دکتر شوکا مهرجویی در خیابان می بیند و چند بار از آینه ماشین خود به او نگاه می کند و یا دختر گل فروشی که به او می گوید امشب حتماً مراقب خودش باشد صرفاً قرار است بر انتظار مخاطب از یک اثر نمایشی مرموز بیفزاید و کارکرد چندانی ندارند.
قصه در بخش هایی کمی هم سطحی و مصنوعی پیش می رود مثل اتاق عمل که دیالوگ ها و کنش ها از گوش دادن به موسیقی بلند خارجی وسط جراحی تا سخنانی که رد و بدل می شود نمی تواند برای مخاطب باورپذیر باشد.
در مجموع قسمت اول نتوانست افتتاحیه پرکشش و گیرایی برای سریالی باشد که در چند وقت اخیر مخاطب خود را کنجکاو کرد و با جنجال های تبلیغاتی اسم «ازازیل» را بر سر زبان ها انداخت. بخش زیادی از مخاطبان در فضای مجازی نارضایتی خود را از قسمت اول سریال اعلام کرده اند. قسمتی که صرفاً با یک مهمانی و صحنه های معمایی و رازآلود پیش رفت اما در یک خطی قصه هیچ اتفاقی در این قسمت رخ نداد و بسیاری آن را پیش پا افتاده و معمولی خواندند.
مخاطب سریال؛ مثبت ۱۸ کافیست؟
برای سریال در پلتفرم عرضه کننده یعنی نماوا عدد مثبت ۱۸ در نظر گرفته شده است. شاید باید برای سریال های شبکه خانگی یک هشدار دیگر نیز در نظر گرفته شود و آن هم اطلاع رسانی برای برخی افراد کهنسال است. اتفاقاً شاید برای مخاطب ۱۶ سال این میزان از صحنه های معمایی و رازآلود و چهره های خونین شوخی به نظر برسد اما بخش زیادی از مخاطبان بزرگسال به دلیل تنش های روزانه ممکن است دیگر ظرفیت تماشای چنین آثاری را نداشته باشند. با توجه به افزایش حجم سریال هایی که خشونت و رعب و دلهره و حتی در حداقلی ترین بخش ماجرا صحنه های استرسی آنها بالاست باید برای این مخاطب نیز فکری کرد و هشدار داد.
با این حال این اولین قسمت از «ازازیل» بود و باید دید قصه در قسمت های بعدی چگونه پیش خواهد رفت. قصه ای که انتظار مخاطب را با کمپین تبلیغاتی بالا برد و کنجکاوش کرد و حالا با دیدن قسمت اول توی ذوقش خورده است.