خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: جنایت‌های رژیم صهیونیستی طی بیش از یکسال اخیر که به شهادت بیش از ۴۵ هزار فلسطینی بیگناه منجر شده، همواره تحت حمایت غرب ادامه داشته‌است. سیل کمک‌های سیاسی، مالی و تسلیحاتی آمریکا به اراضی اشغالی بر کسی پوشیده نیست اما اینکه چرا اروپایی‌ها از کمک‌های به رژیم اشغالگر دست‌بردار نیستند، جای بحث و بررسی دارد.
تارنمای «اینترسپت» به تازگی افشاگری کرد که وزیران امور خارجه اتحادیه اروپا علی‌رغم وجود شواهد فزاینده از جنایت‌های جنگی – و احتمالاً نسل‌کشی – در غزه، از پایان دادن به فروش تسلیحات به رژیم صهیونیستی امتناع کرده‌اند.
در گزارش این تارنمای خبری آمریکایی آمده‌است که کارشناسان سیاسی و حقوقی معتقدند محتوای این گزارش ۳۵ صفحه‌ای که پیش‌تر خبری در مورد آن منتشر نشده‌بود، می‌تواند بر محاکمه‌های آتی سیاستمداران اتحادیه اروپا به اتهام ارتکاب جنایات جنگی از طریق همدستی در حمله این رژیم به غزه تأثیر گذارد.
اهداف اقتصادی اروپایی‌ها از صادرات سلاح به اراضی اشغالی
یکی از اصلی‌ترین دلایل اصرار کشورهای اروپایی بر صادرات تسلیحات به اسرائیل، مزایای اقتصادی و تقویت صنایع نظامی داخلی است. صنایع دفاعی اروپا به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین و رقابتی‌ترین صنایع در جهان، نقش مهمی در تولید ناخالص داخلی و اشتغال‌زایی ایفا می‌کنند. کشورهای اروپایی از جمله آلمان، فرانسه و بریتانیا، برای حفظ جایگاه جهانی خود در این صنعت، به صادرات وابسته هستند، و رژیم صهیونیستی یکی از بازارهای کلیدی برای این کشورها محسوب می‌شود.
بر اساس گزارش مؤسسه بین‌المللی تحقیقات صلح استکهلم (SIPRI)، صنعت دفاعی اروپا سالانه حدود ۱۰۹ میلیارد دلار درآمد تولید می‌کند. از این رقم، بیش از ۴۰ درصد وابسته به صادرات به کشورهای خارج از اتحادیه اروپا است. رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از بزرگترین واردکنندگان تسلیحات در جهان، سهم قابل‌توجهی از این صادرات را به خود اختصاص داده است.
صنایع نظامی در اروپا بیش از ۴۴۰ هزار شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد کرده‌اند. صادرات تسلیحات به بازارهایی مانند اراضی اشغالی، نه‌تنها باعث حفظ این مشاغل می‌شود، بلکه موجب افزایش سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه در بخش نظامی نیز می‌شود. رژیم صهیونیستی که یکی از بزرگترین خریداران سلاح در خاورمیانه است، به کشورهای اروپایی اجازه می‌دهد تا هزینه‌های توسعه سیستم‌های پیشرفته مانند هواپیماهای بدون سرنشین و موشک‌های هدایت‌شونده را با درآمد صادراتی جبران کنند.
صادرکنندگان اروپایی تسلیحات سلاح به اراضی اشغالی
کشورهای مختلف اروپا طی این مدت پا به پای آمریکا در حمایت از رژیم اشغالگر کوشیده‌اند. به عنوان مثال فرانسه، انگلیس و ایتالیا از جمله کشورهای اروپایی هستند که منافع اقتصادی از فروش تسلیحات به رژیم صهیونیستی به دست می‌آورند.
فرانسه در دهه گذشته، تجهیزات نظامی به ارزش ۲۲۶ میلیون دلار به این رژیم صادر کرده است. این کشور علاوه بر تسلیحات یکی از صادر کننده‌های قطعات تجهیزات نظامی به رژیم صهیونیستی از جمله قطعات مورد استفاده در سامانه «گنبد آهنین» بوده است.
انگلیس نیز تنها بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲، مجوزهایی به ارزش ۱۸۶ میلیون دلار برای صادرات سلاح به رژیم صهیونیستی صادر کرد؛ صادراتی که در ۱۵ ماه اخیر با توجه به نیاز رژیم اشغالگر مقابل جبهه مقاومت روندی افزایشی داشته‌است. ضمن اینکه آمریکا حتی برخی از عملیات‌های خود همچون حمله‌های تجاوزکارانه مداوم به یمن را با همراهی متحدان اروپایی به ویژه انگلیس انجام می‌دهد.
ایتالیا به عنوان یکی از بزرگترین صادرکنندگان تسلیحات به رژیم صهیونیستی در اروپا در سه ماهه آخر ۲۰۲۳ به روند فروش تسلیحات ادامه داد در حالی که پیش از آن ادعا کرده بود: «ما تضمین می‌کنیم جلوی فروش تسلیحات که باعث نقض قوانین ممنوعیت صادرات سلاح به کشورهای ناقض حقوق بشر باشد را بگیریم.»
آلمان در جایگاه دوم تأمین تسلیحات رژیم صهیونیستی بعد از آمریکا
آلمان بزرگترین حامی رژیم صهیونیستی در میان کشورهای اروپایی است. این کشور بعد از آمریکا به عنوان دومین تأمین‌کننده اصلی تسلیحات رژیم صهیونیستی مطرح است که تنها در سال ۲۰۲۳ مجوز صادرات تسلیحاتی به ارزش ۳۲۶.۵ میلیون یورو صادر کرد که شامل زیردریایی‌های پیشرفته، تانک‌ها، و تجهیزات الکترونیکی نظامی بود.
«بن شائول» گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حقوق بشر و مبارزه با تروریسم چند روز پیش (جمعه ۷ دی) در مصاحبه با «آناتولی» با بیان اینکه آمریکا و آلمان ۹۹ درصد از تسلیحات رژیم صهیونیستی را تأمین می‌کنند، افزود: حدود ۶۹ درصد از سلاح و مهمات اسرائیل را آمریکا تأمین می‌کند و حدود ۳۰ درصد دیگر نیز توسط آلمان تأمین می‌شود.
یکی از دلایل اصلی این موقعیت، تعهد تاریخی آلمان نسبت به حمایت از رژیم اشغالگر است. پس از جنگ جهانی دوم، غربی‌ها با تشکیل رژیم جعلی اسرائیل تلاش کردند دین خود را به صهیونیست‌ها ادا کنند و اینک نیز به رغم این حجم از جنایت‌های رژیم اشغالگر با تمام توان خود برای حفظ موجودیت این رژیم می‌کوشند؛ تعهدی که در نظام سیاسی آلمان نهادینه شده و به مبنایی برای روابط نزدیک نظامی- امنیتی میان دوجانبه تبدیل شده‌است.
از نظر اقتصادی نیز، صنایع نظامی آلمان یکی از پیشرفته‌ترین و سودآورترین بخش‌های اقتصادی این کشور است. فروش تسلیحات به رژیم صهیونیستی علاوه بر درآمدزایی، موجب اشتغال‌زایی گسترده می‌شود و شرکت‌های دفاعی آلمان را در رقابت جهانی نگه می‌دارد.
در سال ۲۰۲۳، آلمان بیش از ۳۲۶.۵ میلیون یورو تسلیحات به اراضی اشغالی صادر کرد که شامل تجهیزات پیشرفته‌ای همچون تانک‌های لئوپارد و سیستم‌های راداری بود. این قراردادها به آلمان کمک می‌کنند تا توانمندی تکنولوژیکی خود را توسعه دهد و صنایع نظامی خود را تقویت کند.
این صادرات علاوه بر درآمدزایی، به صنایع دفاعی آلمان کمک می‌کند تا در رقابت جهانی باقی بمانند. به عنوان مثال، قرارداد فروش زیردریایی‌های کلاس دلفین به رژیم صهیونیستی، نه‌تنها اشتغال مستقیم برای حدود ۲۰۰۰ کارگر آلمانی ایجاد کرده، بلکه زنجیره تأمین گسترده‌ای در این کشور فعال نگه داشته است.
از نظر سیاسی و امنیتی، رژیم صهیونیستی به عنوان یک هم‌پیمان استراتژیک، نقش مهمی در سیاست خارجی آلمان ایفا می‌کند. همکاری نزدیک دو طرف در زمینه تبادل اطلاعات امنیتی، تحقیق و توسعه نظامی و مقابله با تهدیدهای مشترک، باعث شده‌است که روابط نظامی بین آنها فراتر از یک رابطه تجاری صرف باشد.
آلمان با صادرات تسلیحات به سرزمین‌های اشغالی، همزمان امنیت این رژیم را تقویت کرده و نفوذ خود را در غرب آسیا افزایش می‌دهد. چنین رویکردی به آلمان اجازه می‌دهد در معادله‌های منطقه‌ای خاورمیانه نقشی فعال ایفا و جایگاه خود را به عنوان یک بازیگر مهم در سیاست جهانی تثبیت کند.
با توجه به موارد اشاره شده، هیچ کشور اروپایی به اندازه آلمان در حمایت سیاسی، مالی و نظامی از رژیم صهیونیستی نقش‌آفرینی نکرده‌است. این کشور حتی سردمدار کشورهای قاره اروپا در حمله به جنبش همبستگی فلسطین و حمایت از نسل کشی پیوسته رژیم صهیونیستی در نوار غزه بوده‌است. امروز شاهد هستیم که برگزاری تظاهرات حمایتی از فلسطین در برلین یا سایر مناطق آلمان بدون حمله‌های پلیس، ارعاب دولت و اتهام‌های یهودستیزی از سوی مطبوعات غیرممکن است.
در مجموع اگرچه دلیل اصرار اروپا بر صادرات تسلیحات به رژیم صهیونیستی، ترکیبی از منافع اقتصادی، اهداف سیاسی و الزام‌های امنیتی است اما این سیاست پیامدهای منفی قابل‌توجهی برای آنها به همراه دارد. کشورهای اروپایی با حمایت از جنایت‌های رژیمی که بزرگترین نسل‌کشی تاریخ را انجام داده، روابط خود را با بسیاری از کشورهای خاورمیانه به‌ویژه کشورهای عربی- اسلامی، تضعیف کرده‌اند. علاوه بر این، سازمان‌های حقوق بشری و افکار عمومی در اروپا نسبت به حمایت نظامی از تل‌آویو، واکنش‌های انتقادی داشته و با مواضع اعتراضی کلامی و میدانی، راه خود را از صهیونیست‌ها و حاکمان سیاسی خود جدا کرده‌اند.