ماجرای ساخت پرتره از پروانه اعتمادی و پرویز کلانتری

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موزه سینما، برنامه نمایش و نشست نقد و بررسی مستند پروانه اعتمادی و پرویز کلانتری با عنوان «دو پرتره از دو نقاش معاصر» در قالب برنامه «شب‌های مستند» با حضور فخرالدین سیدی مستندساز، علی نائینی کارگردان اثر و رضا فولادی تهیه کننده اثر دوشنبه ۱۲ آذر در سالن فردوس موزه سینما برگزار شد.

فخرالدین سیدی درباره فیلم‌های به نمایش درآمده گفت: شروع تولید مستندهای این مجموعه هم‌زمان با پایان زمان جنگ تحمیلی بود و در آن زمان، وضعیت جامعه چندان رو به راه نبوده است. برای من جالب است که چگونه تلویزیون به ساخت این آثار در آن شرایط رغبت نشان داده است. با وجود اینکه خانم اعتمادی در فیلم مربوط به او حضور کوتاهی دارد، اما شیوه حضورش بسیار ویژه و جالب توجه است.

علی نائینی گارگردان دو فیلم به نمایش درآمده گفت: فیلم‌های نمایش داده شده ۳۵ سال قبل ساخته شدند و امکانات آن زمان بسیار محدود بود، با این وجود ما با این شخصیت‌ها زندگی کردیم و تنها نمایش دهنده زندگی آن‌ها نبودیم. ما با آن‌ها به سفر رفتیم و در زندگی شخصی همراه آن‌ها بودیم.

دانشگاه‌ها نباید تنها به آموزش تئوریک بسنده کنند

وی ادامه داد: دانشکده‌هایی که دارای رشته‌های هنرهای تجسمی هستند بهتر است شرایطی را به وجود بیاورند تا دانشجویان بتوانند در ارتباط نزدیک با نقاشان مطرح قرار گرفته و این فرصت را داشته باشند تا مدتی را با آن‌ها زندگی کنند و صرفاً به آموزش تئوریک بسنده نکنند.

نائینی بیان کرد: انگیزه‌ای که سبب شد تا طرح ساخت این فیلم‌ها را به تلویزیون ارائه کنیم این بود که با فرد خاصی همچون سهراب سپهری آشنا بودیم. تلویزیون در آن زمان حتی یک فریم از این هنرمندان شاخص تصویری نداشت و صحبتی با آن‌ها صورت نگرفته بود، با وجود اینکه نیاز بود تا مواردی این‌چنینی ثبت شده و برای آیندگان به یادگار باقی بماند. این موضوع انگیزه‌ای شد تا به همراه رضا فولادی به سراغ هنرمندان زنده رفته و تلاش کنیم تا به زندگی و آثار آن‌ها بپردازیم.

وی افزود: یادم می آید زمانی که فیلم خانم اعتمادی را آغاز کردیم، ایشان در روز دوم فیلمبرداری به ما اعلام کردند که مقابل دوربین حاضر نمی‌شوند. بنابراین ما مجبور شدیم تا فرم کار را تغییر دهیم و تنها از صدا و آثار ایشان استفاده کنیم. البته در نهایت ایشان حضور بسیار کوتاهی در این فیلم دارند.

روحیه کلانتری مانند یک کودک ساده بود

نائینی درباره فیلم مستند مربوط به پرویز کلانتری نیز گفت: روحیه و منش پرویز کلانتری همچون یک کودک بسیار ساده بود و گویی حضور یک کودک در درونیات او به شدت احساس می‌شود. ما در این مجموعه با نقاشان مختلفی کار کردیم اما صداقتی که در صحبت‌های کلانتری وجود داشت، در کم‌تر نقاش دیگری مشاهده می‌شد.

این کارگردان افزود: ما معمولاً با هنرمندان همراه نمی‌شویم و فرصتی برای معاشرت با آن‌ها نداریم و تنها با آثارشان مواجه هستیم و قضاوت ما از شخصیت آن‌ها متکی به مجموعه آثار این افراد است. زمانی که مشغول ساخت فیلم‌های این مجموعه بودیم به این نتیجه رسیدم که کارهای برخی از این هنرمندان ارتباطی با شخصیت آن‌ها ندارد. البته بعدها با خود فکر کردم که ممکن است هر فرد دچار تغییر شود و یک اثر می‌تواند زمانی خلق شده باشد که هنرمند در شرایط روحی ویژه‌ای است.

وی درباره دشواری تولید آثار پرتره از هنرمندان شاخص ابراز کرد: مستندی را درباره حاج مصورالملکی که آخرین مینیاتوریست ایرانی است تولید کردم. ایشان سن بسیار بالایی داشت به هیچ عنوان حاضر به همکاری با ما نبود. آن زمان من تنها ۲۵ سال داشتم به همین دلیل او اصلاً من را جدی نمی‌گرفت. من یک نقاشی از او را روی جلد یک نشریه دیده بودیم که سرشار از خطوط شکسته بود و با مصورالملکی درباره این نقاشی و تفاوت آن با سایر آثارش صحبت کردم. او بسیار به وجد آمد و اینچنین بود که صحبت‌های خود را آغاز کرد.

مجموعه‌ای ۶ قسمتی درباره هنرمندان مدرنیست

در ادامه رضا فولادی تهیه کننده این مجموعه نیز گفت: زمانی که مشغول ساخت فیلم‌ها بودیم، دوره شاخصی از زندگی خود را پشت سرگذاشتیم و به نوعی با شخصیت‌های به تصویرکشیده شده در این آثار مدتی را زندگی کردیم. در ابتدا قصد داشتیم در قالب این فیلم‌ها نگاهی تاریخی به هنر مدرن ایران داشته باشیم که با کمال‌الملک آغاز شده بود.

وی ادامه داد: می‌خواستیم در ۲۶ برنامه سیر این حرکت را بررسی کنیم و در ابتدا بنا بود تا کار را از شاگردان کمال‌الملک کلید بزنیم. متاسفانه آن‌ها حاضر به همکاری با ما نشدند و به همین دلیل هنرمندان مدرنیست را برای شروع کار انتخاب کردیم.

فولادی یادآور شد: هر کدام از این هنرمندان جایگاه خاص خود را داشتند و ما می‌خواستیم درباره هر یک از آن‌ها فیلمی را تولید کنیم. در نهایت ۶ فیلم از ۶ هنرمند مدرن آماده شد و پس از آن امکانات دیگری در اختیار ما قرار قرار نگرفت و نتوانستیم مدیران تلویزیون را قانع کنیم تا این مجموعه ادامه پیدا کند. حتی پس از آن قصد داشتیم تا فیلم‌هایی را درباره نقاشان حوزه و نقاشان قهوه خانه‌ای تولید کنیم اما همکاری‌های لازم صورت نگرفت. از بین این شش فیلم، ۴ اثر توسط من و آقای نائینی تولید شد و دو فیلم دیگر را آقای آزادی ور کارگردانی کردند.

در پایان فخرالدین سیدی که اجرای نشست را بر عهده داشت، بیان کرد: مالک این فیلم‌ها تلویزیون است و برای اصلاح و ترمیم کیفیت آثار نیاز است تا صدا و سیما اقداماتی را صورت دهد، البته مدتی است که این روند آغاز شده است. امیدوارم به زودی نوبت به فیلم‌های این نیز مجموعه برسد.

مریم معترف، ارد زند، پروین ثقه الاسلامی نیز در این برنامه حضور داشتند.